Тропа - Butterfly Temple

Ищя в листве следы невиданных зверей,

Янтарным блеском смол нанизывая бусы,

Сквозь заросли хлестающих по щекам ветвей,

Тропою мертвых шел, скрывая змей укусы.

Вслепую, по пятам, по лунной колее,

Скрипя клыками, нагоняя полночь,

С неистребимой жаждой прорваться по росе

К местам былинным, где протекает Колочь.

Зализывая раны, лежа на сырой земле,

Оскалившись, в упор разглядывая Смерти лико,

Истекший кровью, но живой вдвойне,

Я улыбнусь, сквозь нарастающие крики.

Жапырақтардан көрінбейтін жануарлардың іздерін іздеп,

Шайырлардың кәріптас жылтыры бар моншақтар тігу,

Жақында қамшылаған бұтақтардың арасынан,

Ол жылан шаққанын жасырып, өлгендердің жолымен жүрді.

Соқыр, өкшеде, ай жолында,

Азу тістерін қайрап, түн ортасын қуып жетіп,

Шықты жарып шығуға мызғымас шөлдеумен

Колоч ағып жатқан эпикалық жерлерге.

Жараларды жалап, дымқыл жерде жатып,

Тістерін жалаңаштап, ажалдың бетіне қарады,

Қан кету, бірақ екі есе тірі

Өсіп келе жатқан айқайлар арқылы мен күлемін.