Мгновение свободы - Butterfly Temple

На порогах

Волны-плети степь стреножат,

Гребни-скалы

Чешут гриву у Днепра.

Спит на волнах

Тень небесного шатра

Сон — подранок смерти-Мары,

Голос ветра в лунных листьях

Легче следа птичьей стаи,

Дальше

Непокорной мысли.

Мост-ладонь на последний берег

След звезды на водной пене

С последним вздохом пустота

Взойдет из семени надежды

И я коснусь рукой следов,

Забытых вещим богом прежде

Шаг до дороги, что растет без порога

Не зная начала, как древо — корней

Шаг до дороги от страха до бога

Ей имя — свобода, и я иду к ней

Ее руки ветром полны,

Из тревог — фата.

За спиною, словно волны

Жмутся к берегу, года

В той, в кой нет смерти —

С ней простой ответ

В час, когда бесцветным

Станет белый свет

Ничего не знать о мире

Обнимать траву ветрами

Танцевать в реке кострами

В каждом сердце видеть Ирий

Тоньше волоса моста я Вижу в Яви отраженье.

Мир побед и поражений

Словно в полдень тень растает

В миг, когда я стану

Замком птичьей стаи,

Ножнами для молний,

Стременем ручья,

Радуги подковой:

Именем без Слова —

Кем всегда был я На порогах

Волны-плети степь стреножат,

Чешут гриву у Днепра

Гребни-скалы.

Сон тревожит

Дрожь незваного утра

Мир прошел как сказка бога,

Ноша, что не взять в дом смерти, —

Ради мига со свободой

В танце древнем как с невестой

Ради мига со свободой

В танце древнем как с невестой

Табалдырықта

Толқындар дала дүбірін қамшылап,

Жоталы тау жыныстары

Олар Днепрдің жанында жалын тырнап алады.

Толқындарда ұйықтау

Аспан шатырының көлеңкесі

Ұйқы - өлімнің жараланған жануары - Мәриям,

Айдағы желдің дауысы кетеді

Бір топ құстың ізінен жеңіл,

Ары қарай

Көтеріліс ой.

Соңғы жағаға дейін көпір-пальма

Су көбігіндегі жұлдызды жол

Соңғы деммен, бостықпен

Үміт дәнінен көтеріледі

Мен іздерді қолыммен түртемін,

Бұрын пайғамбарлық құдай ұмытқан

Босағасыз өскен жолға қадам

Басын білмеу, ағаш сияқты – тамыр

Қорқыныштан құдайға апаратын жолға қадам бас

Оның аты – еркіндік, мен оған барамын

Оның қолдары желге толы

Мазасыздықтан - перде.

Артында, толқын сияқты

Жағаға жабысып, жылдар

Өлім жоқ жерде -

Онымен қарапайым жауап

Түссіз сағатта

Ақ жарық болады

Дүние туралы ештеңе білмеу

Шөпті желмен құшақтап алыңыз

Өзенде отпен билеңіз

Әр жүректе Ириді көру керек

Көпірдің жүнінен де жіңішке, Ашығуда мен көрініс көремін.

Жеңістер мен жеңілістер әлемі

Түсте көлеңке еритіндей

Мен болған сәт

Құстар үйірінің сарайы,

Найзағайға арналған қабық,

Ағыс үзеңгі

Кемпірқосақ тақа:

Сөзсіз атау

Мен әрқашан босағада кім болдым

Толқындар дала дүбірін қамшылап,

Олар Днепрдің жанында жалын тырнап алады

Жоталы тау жыныстары.

Ұйқы бұзылады

Шақырусыз таңның дірілдері

Құдайдың ертегісіндей өтті дүние,

Өлім үйіне апармайтын жүк -

Бір сәтке еркіндікпен

Қалыңдық сияқты ежелгі биде

Бір сәтке еркіндікпен

Қалыңдық сияқты ежелгі биде