Desolate Isle - Attalus

where is the peace that they promised we’d find?

peace for our cities our children our minds?

we are desperate.

and lost on the winds of ideals that keep changing their course.

utopian dreamers only bring us new wars.

we are desolate.

at another dead end.

so why does the tide always brings us to this?

if heaven is real why’s it easy to miss?

i want life but i’m content to exist without knowing my purpose.

where are the prophets the priests and the kings who looked beyond nature for

the nature of things?

they’ve been ignored.

and called primitive men cause their theories weren’t fully evolved.

they believed mysteries that science can’t solve.

but I’m unsure we’re wiser than them.

we look at the world through a narrower lens.

we follow our reason and stop where she ends.

we put faith in our senses and forsake common sense.

it’s disorder.

but we call it a new world order.

are we so righteous that we can make all the wrongs right?

are we so enlightened that we can turn darkness to light?

no.

we’re just the cynics proclaiming the flaws.

we aim our polemic at political laws.

we’re fighting the symptoms because we can’t see our greed is the cause.

we stand as judges when we should be standing on trial.

we’re the ones who make this world a desolate isle.

we’re the problem — every father every mother every child.

but the truth is we’ve grown to love the exile.

on this rock we’ve taken our stand.

joined by the leagues of men now buried in sand.

Babylon — we’ll build her again.

the great city of man.

this time we’re sure she will stand.

but on this rock the castles will fall.

we can’t keep the waves of time from breeching the walls.

every man — the great and the small.

when the Tide overtakes us Justice will take us all.

are we so righteous that we can make all the wrongs right?

are we so enlightened that we can turn darkness to light?

are we so righteous that grace doesn’t have any worth?

are we so enlightened that we can build heaven on earth?

no.

олар бізге уәде еткен тыныштық қайда?

біздің қалаларымыз үшін тыныштық біздің балаларымыз үшін?

біз үмітсізбіз.

және өздерінің бағыттарын өзгерте алатын мұраттардан адасып кетті.

утопиялық қиялшылдар бізге тек жаңа соғыстар әкеледі.

біз қаңырап қалдық.

 басқа тұйықта.

Неліктен толқындар бізді әрдайым әкеледі?

егер жұмақ шын болса неге оңай сағыну  оңай болды?

Мен өмірді қалаймын, бірақ мен өз мақсатымды білместен өмір сүремін.

Табиғаттан тыс іздеген пайғамбарлар мен патшалар қайда?

заттардың табиғаты?

олар назардан тыс қалды.

және қарабайыр адамдар деп аталады, өйткені олардың теориялары толық дамымаған.

олар ғылым шеше алмайтын жұмбақтарға сенді.

бірақ мен олардан дана екенімізге сенімдімін.

біз әлемге тар көзқарас көзқараспен                 қараймыз

біз өз себебімізді ұстанамыз және ол аяқталған жерде тоқтаймыз.

біз сезімімізге сеніп                                                                                                                                                                    -                       -                              Сезімімізге сеніп                                          .

бұл тәртіпсіздік.

Бірақ біз оны жаңа әлемдік тәртіп деп атаймыз.

Біз соншалықты әділдіксіз бе, біз барлық қателіктерді дұрыс жасай аламыз ба?

қараңғылықты жарыққа айналдыра алатындай                                              р                                      .

жоқ.

біз жай ғана кемшіліктерді жариялайтын циникпіз.

біз полимикалық  саяси заңдарға  мақсат етеміз.

біз белгілермен күресіп жатырмыз, өйткені оның себебін ашкөздігіміз көре алмаймыз.

Біз сот ісін жүргізу кезінде тұрмыз.

біз бұл әлемді қаңырап бос аралға айналдырамыз.

мәселе бізде — әр әке әр ана әр бала.

бірақ біз қуғынды жақсы көріп өстік.

 бұл жартаста біз өз ұстанымымызды ұстандық.

Қазір құмға жерленген ер адамдар лигаларымен қосылды.

Вавилон — біз оны қайтадан тұрғызамыз.

адамның ұлы қаласы.

бұл жолы оның тұра алатынына сенімдіміз.

бірақ бұл жартастың үстіне құлыптар құлайды.

Біз уақытты қабырғаларды ұстап алудан сақтай алмаймыз.

әрбір адам — үлкен де, кіші де.

Толқын бізді басып алған кезде Әділет барлығымызды жүреді.

Біз соншалықты әділдіксіз бе, біз барлық қателіктерді дұрыс жасай аламыз ба?

қараңғылықты жарыққа айналдыра алатындай                                              р                                      .

Біз                                       Рақымдылықтың құны жоқ па?

Біз жер бетінде аспан жасай алатынымызды біз соншалықты ағартамыз ба?

жоқ.