Patientenkollektiv - ANTILOPEN GANG

Mit 18 Jahren hatt' ich ständig Panikattacken

Als ich dachte, dass mein Atem anhält, kam ich in die Klapse

Damals habe ich ein Praktikum im Kinderheim gemacht

Und der Wahnsinn der mich da umgab, färbte auf mich ab

In der Stadt, in der ich wohnte, gab es Zwangsprostitution

Und wenn die Mädchen dem entkommen konnten, kamen sie zu uns

Die Geschichten, die sie mir erzählten, ließen mich nicht schlafen

Ich kam immer nur zur Ruhe, wenn ich was zu Kiffen hatte

Professionell wäre gewesen sich da abzugrenzen

Professionalität überlasse ich den anderen Menschen

Ständig komm' ich an den Punkt, an dem ich merke:

Meine Schwachstellen sind gleichzeitig meine größte Stärke

Nach ein paar Monaten Tabletten ging’s mir wieder gut

Meine Schlussfolgerung ist: Ich würde alles wieder tun

Ich bin zwar ein Psycho-Wrack und wirke oft verwirrt

Doch lieber ab und an mal ausgebrannt als völlig resigniert

Komm wir schließen uns zusammen im Patientenkollektiv

Die Konzerte, die wir spielen sind 'ne Gruppentherapie

Die Welt ist krank und sie macht, dass du leidest

Du gilst als gesund, wenn du nicht daran verzweifelst

Wir schließen uns zusammen im Patientenkollektiv

Die Konzerte, die wir spielen sind 'ne Gruppentherapie

Heilung ist der Feind, wer noch klar kommt ist abgestumpft

Wir machen aus der Krankheit eine Waffe, Punkt

In einer Welt, die die Menschen deformiert

Dachte ich mit 14 Jahren es wär besser, wenn man stirbt

Ich rauchte sinnlos Weed und las wilde Theorien

So entstand ein Psychotrip, um mich allem zu entziehen

Völlig isoliert, als ich anfing mich verfolgt zu fühlen

Ich weiß noch wie ich Stimmen hörte und aus allen Wolken fiel

Ich dachte, dass die Menschen um mich rum mich kontrollieren

Alle außer mir eine einstudierte Rolle spielen

Ich hielt mich für eine allwissende Lichtgestalt

Doch das war nur das Spiegelbild meiner eigenen Nichtigkeit

Mein Vater meinte noch ich solle nicht mehr kiffen

Doch wie recht er damit hatte, hab ich heute erst begriffen

Die Zeit verging und ich rappelte mich auf

Ich griff nicht zu den Waffen, doch kam langsam besser drauf

Aber der Abgrund ist nicht weg, sondern wartet

Ich ziehe meinen Antrieb aus dem Wissen, dass er da ist

Komm wir schließen uns zusammen im Patientenkollektiv

Die Konzerte, die wir spielen sind 'ne Gruppentherapie

Die Welt ist krank und sie macht, dass du leidest

Du gilst als gesund, wenn du nicht daran verzweifelst

Wir schließen uns zusammen im Patientenkollektiv

Die Konzerte, die wir spielen sind 'ne Gruppentherapie

Heilung ist der Feind, wer noch klar kommt ist abgestumpft

Wir machen aus der Krankheit eine Waffe, Punkt

Es war bizarr, ich hatte in meiner ersten Wohnung

Statt ner schönen Zeit die erste depressive Episode

In der Küche Säcke voller Müll bis zur Decke

Meine Welt reichte vom Bett bis zum Büdchen an der Ecke

Ich schottete mich ab, hockte vor der Glotze oder zockte

Aber hatte keinen Bock mehr auf Kontakt

Meine Klassenkameraden waren mir egal

Denn mit Leuten, die nicht klar kamen, kam ich besser klar

Nach der Schule fingen alle brav an zu studieren

Während ich versagte, planten sie Familien

Ich malte alles schwarz, sodass ich jahrelang stagnierte

Währendessen wurden Freunde in die Klapse eingewiesen

Ich kann auch gut verstehen, dass man verrückt wird

Wenn man daran denkt, dass man sein Leben lang nur schuftet

Und wer irgendwann nicht krank wird vor Gedanken

Ist am Ende vielleicht kränker als die angeblichen Kranken

Komm wir schließen uns zusammen

Komm wir schließen uns zusammen

Komm wir schließen uns zusammen

Komm wir schließen uns zusammen im Patientenkollektiv

Komm wir schließen uns zusammen im Patientenkollektiv

Die Konzerte, die wir spielen sind 'ne Gruppentherapie

Die Welt ist krank und sie macht, dass du leidest

Du gilst als gesund, wenn du nicht daran verzweifelst

Wir schließen uns zusammen im Patientenkollektiv

Die Konzerte, die wir spielen sind 'ne Gruppentherapie

Heilung ist der Feind, wer noch klar kommt ist abgestumpft

Wir machen aus der Krankheit eine Waffe, Punkt

18 жасымда менде үнемі дүрбелең болды

Тынысым тарылып жатыр деп ойлағанымда, соғып қалдым

Ол кезде балалар үйінде тәжірибеден өттім

Ал мені қоршап алған жындылық маған жағып кетті

Мен тұрған қалада жезөкшелікпен айналысатын

Ал қыздар қашып кеткен соң бізге келді

Олардың маған айтқан әңгімелері ұйықтауға мүмкіндік бермеді

Мен темекі шегетін бірдеңе болғанда ғана тынышталдым

Өзіңізді ерекшелеу кәсіби болар еді

Мен кәсібилікті басқа адамдарға қалдырамын

Мен түсінетін жағдайға келемін:

Менің әлсіз тұстарым да менің ең күшті жақтарым

Бірнеше ай таблеткадан кейін мен қайтадан жақсы болдым

Менің қорытындым: мен бәрін қайталайтын едім

Мен психикалық күйзеліске ұшырадым және жиі шатастыратын сияқтымын

Бірақ жұмыстан толықтай кеткенше, анда-санда күйіп-жанып тұрған жақсы

Пациенттер ұжымында күш біріктірейік

Біз ойнайтын концерттер топтық терапия

Дүние ауру және ол сізді азаптайды

Үміт үзілмесе, сау болып саналады

Біз пациенттер ұжымына қосыламыз

Біз ойнайтын концерттер топтық терапия

Ем – дұшпан, қолынан келгені – жалыққан

Ауруды қаруға айналдырамыз, кезең

Адамдарды деформациялайтын әлемде

14 жасымда өлсең жақсы болар деп ойладым

Мен арамшөптерді түтінсіз тартып, жабайы теорияларды оқыдым

Бәрінен қашу үшін психосаяхат осылай пайда болды

Мен соңынан ергенімді сезе бастағанда мүлдем оқшауландым

Дауыстарды естіп, барлық бұлттардан құлағаным әлі есімде

Менің айналамдағы адамдар мені басқарады деп ойладым

Менен басқасының бәрі репетициядан өткен рөлде ойнайды

Мен өзімді барлық нәрсені білетін нұр деп санадым

Бірақ бұл менің жоқтығымның көрінісі ғана еді

Әкем бұдан былай шөп тартпауым керек деді

Бірақ оның қаншалықты дұрыс екенін бүгін ғана түсіндім

Уақыт өтті, мен орнымнан тұрдым

Мен қолыма қару алмадым, бірақ мен оны жақсырақ меңгердім

Бірақ тұңғиық кеткен жоқ, күтіп тұр

Мен оның сол жерде екенін білу арқылы жүремін

Пациенттер ұжымында күш біріктірейік

Біз ойнайтын концерттер топтық терапия

Дүние ауру және ол сізді азаптайды

Үміт үзілмесе, сау болып саналады

Біз пациенттер ұжымына қосыламыз

Біз ойнайтын концерттер топтық терапия

Ем – дұшпан, қолынан келгені – жалыққан

Ауруды қаруға айналдырамыз, кезең

Менің бірінші пәтерімде болғаным біртүрлі болды

Жақсы уақыттың орнына, бірінші депрессиялық эпизод

Ас үйде қоқыс қаптары төбеге дейін

Менің әлемім кереуеттен бұрыштағы кішкентай стендке дейін созылды

Мен өзімді өшірдім, теледидар алдында отырдым немесе құмар ойнадым

Бірақ мен енді хабарласатын көңіл-күйім болмады

Мен сыныптастарыма мән бермедім

Себебі мен тіл табыса алмаған адамдармен жақсы араластым

Сабақтан кейін барлығы ұқыптылықпен оқуға кірісті

Мен сәтсіздікке ұшыраған кезде, олар отбасын жоспарлады

Мен бәрін қараға боядым, сондықтан мен жылдар бойы тоқырауға ұшырадым

Осы уақытта достарға паттер туралы нұсқау берілді

Мен сенің жынды екеніңді де түсінемін

Сіз өмір бойы қалай еңбек еткеніңізді ойласаңыз

Және кім бір сәтте ойлармен ауырмайды

Ақыр аяғында болжамды аурудан гөрі ауру болуы мүмкін

Келіңіздер, күш біріктірейік

Келіңіздер, күш біріктірейік

Келіңіздер, күш біріктірейік

Пациенттер ұжымында күш біріктірейік

Пациенттер ұжымында күш біріктірейік

Біз ойнайтын концерттер топтық терапия

Дүние ауру және ол сізді азаптайды

Үміт үзілмесе, сау болып саналады

Біз пациенттер ұжымына қосыламыз

Біз ойнайтын концерттер топтық терапия

Ем – дұшпан, қолынан келгені – жалыққан

Ауруды қаруға айналдырамыз, кезең