Milonga Triste - Anibal Troilo

Llegabas por el sendero

Delantal y trenzas sueltas

Brillaban tus ojos negros

Claridad de luna llena

Mis labios te hicieron daño

Al besar tu boca fresca

Castigo me dió tu mano

Pero más golpeó tu ausencia

Aaaaaaaah…

Volví por caminos blancos

Volví sin poder llegar

Triste con mi grito largo

Canté sin saber cantar

Cerraste los ojos negros

Se volvió tu cara blanca

Y llevamos tu silencio

Al sonar de las campanas

La luna cayó en el agua

El dolor golpeó mi pecho

Con cuerdas de cien guitarras

Me trencé remordimiento

Aaaaaaaah…

Volví por caminos viejos

Volví sin poder llegar

Grité con tu nombre muerto

Recé sin saber rezar

Tristeza de haber querido

Tu rubor en un sendero

Tristeza de los caminos

Que después ya no te vieron

Silencio en el camposanto

Soledad de las estrellas

Recuerdos que duelen tanto

Delantal y trenzas negras

жол бойымен келдің

Алжапқыш және бос шаштар

қара көздерің жарқырап кетті

толық ай сәулесі

менің еріндерім сені ренжітті

Жаңа ауызды сүйгенде

Жаза маған қолыңды берді

Бірақ сіздің жоқтығыңызға көбірек әсер етті

Ааааааа...

Ақ жолдармен оралдым

Жете алмай қайтып келдім

ұзақ жылауыммен қайғы

Ән айтуды білмей ән салдым

Сен қара көзіңді жұмдың

Бетіңіз ағарып кетті

Біз сенің үнсіздігіңді көтереміз

Қоңыраулардың сыңғырына

Ай суға құлады

Ауыруы кеудеме тиді

Жүз гитараның ішектерімен

Өкінішті өрдім

Ааааааа...

Мен ескі жолдармен қайта оралдым

Жете алмай қайтып келдім

Өлі атыңмен айқайладым

Мен намазды қалай оқуды білмей оқыдым

Сүйгеннің қайғысы

Сіздің қызарғаныңыз жолда

жолдардың қайғысы

Кейін олар сені көрмеді

Зираттағы тыныштық

жұлдыздардың жалғыздығы

қатты ауыртқан естеліктер

Алжапқыш және қара өрім