Flower of linen - Anibal Troilo

Deshojaba noche esperando en vano

Que le diera un beso

Pero yo soñaba con el beso grande

De la tierra en celos

Flor de lino qué raro destino

Nunca vi un camino de linos en flor

Deshojaba noche esperando en vano

Como yo la espero

Lleno de vergüenza

Como los muchachos con un traje nuevo

Cuántas cosas que se fueron

Y hoy regresan siempre

Por la siempre noche

De mi soledad

Yo la ví florecer como el lino

De un campo argentino maduro de sol

Si la hubiera llegado a entender

Ya tendría en mi rancho el amor

Yo la ví florecer en un día

Mandinga la huella que se la llevó

Flor de lino se fue y hoy que el campo está en flor

Amalaya me falta su amor

Hay una tranquera por donde el recuerdo

Vuelve a la querencia

Que el remordimiento del no haberla amado

Siempre deja abierta

Flor de lino te veo en la estrella

Que alumbra la huella de mi soledad

Deshojaba noches cuando te esperaba

Por aquel sendero

Lleno de esperanzas como gaucho pobre

Cuando llega al pueblo

Flor de ausencia, tu recuerdo

Me persigue siempre

Por la siempre noche

De mi soledad

Түнде бос күткен жапырақсыз болдым

оған сүйіспеншілік беру

Бірақ мен үлкен сүйіспеншілікті армандадым

Қызғанышпен жердің

Зығыр гүлі қандай ғажап тағдыр

Мен ешқашан гүлдеген зығыр жолын көрмедім

Түнде бос күткен жапырақсыз болдым

Мен оны күткендей

ұятқа толы

Жаңа костюм киген ұлдар сияқты

қаншама заттар кетті

Ал бүгін олар әрқашан қайтып келеді

әрқашан түн үшін

менің жалғыздығымнан

Мен оның зығыр сияқты гүлденгенін көрдім

Күнге толы аргентиналық даладан

Егер мен оны түсінсем

Менің ранчомда әлдеқашан махаббат болар еді

Мен оның бір күнде гүлдегенін көрдім

Оны алып кеткен ізді Мандинга

Зығыр гүлі кетіп, бүгін дала гүлденді

Амалая мен оның махаббатын сағындым

Еске алатын қақпасы бар

махаббатқа оралу

Оны сүймегені үшін өкініш

әрқашан ашық қалдырыңыз

Зығыр гүл Мен сені жұлдыздан көремін

Бұл менің жалғыздығымның ізін жарықтандырады

Мен сені күткен түндерде қабыршақтайтынмын

сол жолмен

Кедей гаучо сияқты үмітке толы

ол қалаға келгенде

Жоқтың гүлі, жадыңыз

мені үнемі мазалайды

әрқашан түн үшін

менің жалғыздығымнан