Concrete Tomb - Anasarca

As I sit in this cage

I think of the outside world

My life is not missed

Time continues to pass as I sit in this cell

These walls that hold me, closing in, they mock me

They laugh at my cries

They creep closer and closer till all I see, all I hear

Is the whispers that come from my concrete tomb

These walls call my name, they know me, they know all

They enfold the part of me that used to be sane

Forever locking it away

That part of me is now dead

Locked away in its own concrete tomb

But still I live, waiting for my day

My day to go free

Or the when all I know will end

Fate has dealt me a cruel hand

All I have is to live or to die

I cannot endure this hell any longer

I beg the walls, I plead for them to let me go

Let me go, let me out, somebody help!

My screams fall on deaf ears

Мен осы торда отырамын

Мен сыртқы әлемді ойлаймын

Менің өмірім сағынбайды

Мен осы ұяшықта отырғанымдай уақыт өтіп кетеді

Мені ұстап тұрған бұл қабырғалар, олар мені мазақ етеді

Олар менің жылағаныма күледі

Олар мен көргенше, мен естігенше жақындап келеді

Менің бетон қабірімнен шыққан сыбырлар

Бұл қабырғалар менің атымды атайды, олар мені біледі, олар бәрін біледі

Олар менің ойымша, олар сау болғанды ​​біледі

Оны біржола құлыптаңыз

Бұл менің бір бөлігі қазір өлі

Өзінің бетон қабірінде құлыптаулы

Бірақ мен әлі тұрамын, менің күнімді күтемін

Менің күнім ақысыз

Немесе  мен білетін бәрі бітетін кезде

Тағдыр маған қатал қолмен айналысқан

Менде бар нәрсе - өмір сүру немесе өлу

Мен бұл тозаққа бұдан былай шыдай алмаймын

Қабырғалардан өтінемін, мені жіберуін өтінемін

Мені жіберіңіз, шығарыңыз, біреу көмектесіңізші!

Менің айқайларым саңырау құлаққа қалады