Я тебя никому не отдам - Алла Пугачёва

Я тебя никому не отдам,

Разве это не ты мне сказал?

Я тебя никому не отдам,

А вчера и сегодня отдал.

В тишине, что стоит за спиной,

Вместе с ней мы глядим тебе вслед.

Одиночество разве со мной?!

Без тебя одиночества нет!

Сколько раз ты меня раздавал

Людям, книгам, чужому окну.

Разве вспомнишь и перечтешь

Всех, кому я теперь принадлежу.

Всех, кому ты меня раздарил,

Нет числа этим щедрым дарам!

Только разве не ты говорил:

Я тебя никому не отдам.

Эта фраза звучала, как клятва.

А сегодня отдал на распятье.

В этот раз я тебя не прощу

И хвалу я обидам воздам.

Я забуду, как ты говорил

Я тебя никому не отдам.

Я тебя никому не отдам.

Я тебя никому не отдам.

Я тебя никому не отдам.

Я тебя никому не отдам.

Мен сені ешкімге бермеймін,

Сіз маған айтқаныңыз емес пе?

Мен сені ешкімге бермеймін,

Ал кеше мен бүгін бердім.

Артында тұрған үнсіздікте

Онымен бірге біз саған қамқор боламыз.

Жалғыздық менімен бірге ме?!

Сенсіз жалғыздық жоқ!

Мені қанша рет бердіңіз

Адамдар, кітаптар, басқа біреудің терезесі.

Есіңе түсіріп қайта оқисың ба

Мен қазір тиесілімін.

Сен мені сыйлағанның бәрі,

Мұндай жомарт сыйлықтардың саны жоқ!

Бірақ сен айтпадың ба:

Мен сені ешкімге бермеймін.

Бұл тіркес ант сияқты естілді.

Ал бүгін мен оны айқышқа шегелеуге бердім.

Бұл жолы мен сені кешірмеймін

Ал қорлауды мақтаймын.

Мен сенің айтқаныңды ұмытамын

Мен сені ешкімге бермеймін.

Мен сені ешкімге бермеймін.

Мен сені ешкімге бермеймін.

Мен сені ешкімге бермеймін.

Мен сені ешкімге бермеймін.