Близкие люди - Алла Пугачёва

Близкие люди, внезапно вы сделались дальними,

Ветер судьбы одуванчиком вас растрепал.

Близкие люди, слезами своими прощальными

Не разрушайте надежды последний причал.

Близкие люди, вы гордые, вы справедливые,

Сами себе вы хозяева и палачи.

Только любовь была между нами красивая,

Эта любовь сквозь безлунную полночь кричит.

Близкие люди, ближе не будет,

Друг друга нам не обмануть!

Кончится вьюга, и нам друг друга

Можно простить, но уже не вернуть…

Время пройдет, и тогда неизвестные дальние

Ваши места, между прочим, стесняясь, займут.

Ну, а пока моя жизнь, словно зал ожидания,

Где не живут, только ждут, только ждут, только ждут.

Близкие люди, ближе не будет,

Друг друга нам не обмануть!

Кончится вьюга, и нам друг друга

Можно простить, но уже не вернуть…

Жақын адамдар, кенет алыстап кеттің,

Тағдырдың соққан желі сені одуванчиктей тербеткен.

Жақын адамдар, қоштасу көздерімен

Үміттерді соңғы орыннан жоймаңыз.

Жақын адамдар, мақтаншақсың, әділсің,

Сіз өзіңіздің қожайыныңыз және жазалаушысыз.

Арамызда тек махаббат әдемі болды,

Бұл махаббат айсыз түн ортасында айқайлайды.

Жақын адамдар, жақын болмайды,

Біз бір-бірімізді алдай алмаймыз!

Боран аяқталады, біз бір-бірімізді

Кешіре аласың, бірақ қайта алмайсың...

Уақыт өтеді, содан кейін белгісіз алыс

Орындарыңыз, айтпақшы, ыңғайсызданып, алынады.

Менің өмірім әзірше күту бөлмесі сияқты,

Олар тұрмайтын жерде күтеді, күтеді, күтеді.

Жақын адамдар, жақын болмайды,

Біз бір-бірімізді алдай алмаймыз!

Боран аяқталады, біз бір-бірімізді

Кешіре аласың, бірақ қайта алмайсың...