Алло - Алла Пугачёва

Как это странно происходит,

Как в море парусник уходит,

Так постепенно и проходят

Наши мечты.

Все дальше парусник, все дальше,

Все больше между нами фальши,

Так неужели, милый мальчик,

Это был ты?

Как я верила глазам твоим,

Как я верила словам твоим,

Боже, как смешно,

Глупо и смешно.

Впрочем, все равно.

Да, я не буду вспоминать,

Как могла все время

Ждать звонка и верить,

Что меня ты любишь...

Ну хватит!

Не буду вспоминать,

Не буду вспоминать,

Не буду вспоминать,

Ну почему опять?

Алло!

Алло-алло-алло... О...

Алло-алло... О...

Ну, почему опять, не знаю,

Опять твой номер набираю,

И сонный голос отвечает:

"А, это ты, привет...".

Ну, что же с нами будет дальше?

Мы привыкаем к этой фальши.

Так неужели, милый мальчик,

Это ответ?

Как я верила глазам твоим,

Как я верила словам твоим,

О, Боже, как смешно,

Глупо и смешно.

Впрочем, все равно.

Да, я не буду вспоминать,

Как могла все время

Ждать звонка и верить,

Что меня ты любишь...

Ну хватит!

Не буду вспоминать,

Не буду вспоминать,

Не буду вспоминать,

Ну почему опять?

Алло!

Алло-алло-алло... О...

Алло-алло-алло... О...

Как это странно происходит,

Как в море парусник уходит,

Так постепенно и проходят

Наши мечты.

Все дальше парусник, все дальше,

Все больше между нами фальши,

Так неужели, милый мальчик,

Это был ты?

Как я верила глазам твоим,

Как я верила словам твоим,

Ой, Боже, как смешно,

Глупо и смешно.

Впрочем, все равно.

Ну, хватит!

Не буду вспоминать,

Не буду вспоминать,

Не буду вспоминать,

Ну почему опять?

Ну почему опять?

Ну почему опять?

Алло!

О... Алло!

О...

Алло-алло... О... Алло!

О

Алло-алло-алло... Алло!...

Алло!

О... Алло!

Алло-алло-алло...

Алло!

Бұл қандай оғаш

Желкенді қайықтың теңізге кеткені сияқты

Сондықтан біртіндеп және өту

Біздің армандарымыз.

Алыс барған сайын желкенді қайық, одан әрі алыс

Арамызда өтірік барған сайын көбейеді

Сонымен, қымбатты бала

Сіз болдыңыз ба?

Сенің көздеріңе қалай сендім

Сөздеріңізге қалай сендім

Құдай, қандай күлкілі

Ақымақ және күлкілі.

Дегенмен, бұл маңызды емес.

Иә, есімде жоқ

Қалайша барлық уақытта

Қоңырауды күтіңіз және сеніңіз

Мені жақсы көретініңді...

Жақсы!

Мен есімде жоқ

Мен есімде жоқ

Мен есімде жоқ

Неге тағы?

Сәлеметсіз бе!

Сәлем, сәлем, сәлем... О...

Сәлем сәлем... О...

Неге, тағы да білмеймін

Мен сіздің нөміріңізді қайта теріп жатырмын

Ал ұйқылы дауыс жауап береді:

«А, бұл сенсің, сәлем...».

Ал, енді не боламыз?

Біз бұл жалғандыққа үйреніп қалдық.

Сонымен, қымбатты бала

Бұл жауап?

Сенің көздеріңе қалай сендім

Сөздеріңізге қалай сендім

Құдай-ау, қандай күлкілі

Ақымақ және күлкілі.

Дегенмен, бұл маңызды емес.

Иә, есімде жоқ

Қалайша барлық уақытта

Қоңырауды күтіңіз және сеніңіз

Мені жақсы көретініңді...

Жақсы!

Мен есімде жоқ

Мен есімде жоқ

Мен есімде жоқ

Неге тағы?

Сәлеметсіз бе!

Сәлем, сәлем, сәлем... О...

Сәлем, сәлем, сәлем... О...

Бұл қандай оғаш

Желкенді қайықтың теңізге кеткені сияқты

Сондықтан біртіндеп және өту

Біздің армандарымыз.

Алыс барған сайын желкенді қайық, одан әрі алыс

Арамызда өтірік барған сайын көбейеді

Сонымен, қымбатты бала

Сіз болдыңыз ба?

Сенің көздеріңе қалай сендім

Сөздеріңізге қалай сендім

Құдай-ау, қандай күлкілі

Ақымақ және күлкілі.

Дегенмен, бұл маңызды емес.

Жарайды, жеткілікті!

Мен есімде жоқ

Мен есімде жоқ

Мен есімде жоқ

Неге тағы?

Неге тағы?

Неге тағы?

Сәлеметсіз бе!

О... Сәлем!

О...

Сәлем, сәлем... О... Сәлем!

О

Сәлем, сәлем, сәлем... Сәлем!...

Сәлеметсіз бе!

О... Сәлем!

Сәлем сәлем сәлем...

Сәлеметсіз бе!