Памяти Сергея Наговицына - Александр Звинцов

Сколько песен бессмертных он спел для братвы

Тех, что сам написал о прожитом

И не хочется верить, что эти цветы

Здесь засыпали холм, где лежит он.

Припев:

А время вспять не повернуть

Уходишь вдруг, прощай, братуха.

Судьба ведёт в последний путь

Тебе земля пусть будет пухом.

Ветер треплет венки и от этой беды

Самый дерзкий жульман прослезится

Яркий свет вдруг погас у небесной звезды

Нас покинул Сергей Наговицын.

Припев.

Он останется жить в тех, кто жизнь повидал

Ту, что веру ломала в нас круто.

Я прошу вас, друзья, всех, кто Серого знал,

Встать и молча застыть на минуту.

Жігіттерге арнап қаншама өлмес жырлар айтты

Оның өзі жазғандары өмір сүрді

Ал мен бұл гүлдерге сенгім келмейді

Міне, олар ол жатқан төбені жауып тастады.

Хор:

Ал уақытты кері қайтару мүмкін емес

Кенет кетесің, қош бол, ағайын.

Тағдыр соңғы жолға апарады

Жер бетінде тыныштық болсын.

Жел гүл шоқтарын бұзады және осы бақытсыздықтан

Ең ұятсыз алаяқ көз жасын төгеді

Аспандағы жұлдызда кенет жарық сөніп қалды

Сергей Наговицын бізді тастап кетті.

Хор.

Ол өмірді көргендердің ішінде өмір сүреді

Бізге деген сенімімізді бұзған адам салқын.

Мен сіздерден сұраймын, достар, Грейді білетіндердің барлығы

Тұрыңыз және бір минут үнсіз мұздаңыз.