Сон в столыпинском вагоне - Александр Новиков

На полустанках снег колючий,

Как проволока на ветру.

И от моей свободы ключик

Конвойный прячет в кобуру.

Горят поля и дразнят дымом

Через решетное окно,

И пролетает воля мимо,

Как в злом ускоренном кино.

Давай гудок и, с богом, трогай,

Табачной мутью застилай,

Пусть мне мечтается дорогой

Под стук, под гомон и под лай.

И ночь, как черная могила,

Стучит и ломится в окно.

Приснился сон?

Или так было?

Давно, красиво и тепло.

Через плечо змеились волосы

И мне спадали прямо в горсть.

И говорила нежным голосом:

«Ты до утра желанный гость».

Окурков белые скелетики

Задохлись в собственном чаду.

Ты голая, в одном браслетике,

В каком, не помнится, году.

А конь железный бьет копытами

И все не жмет на тормоза.

И снова кажутся забытыми

Твои печальные глаза.

Вагон качается и блазнит,

Ему, как пьяному, точь-в-точь.

Давай себе устроим праздник —

Друг другу сниться в эту ночь.

На полустанках снег колючий,

Как проволока на ветру.

И от моей свободы ключик

Конвойный прячет в кобуру.

Но в этой безнадеге даже

Стучит мне в темя колесо,

Что я вернусь когда-то так же,

Как ты ко мне вернулась в сон.

Станцияларда қар тікенді,

Желдегі сым сияқты.

Ал менің бостандығымның кілті

Конвой қапшыққа тығылады.

Өріс өртеніп, түтінге бөленіп жатыр

Торлы терезе арқылы

Ал ерік ұшады

Жаман жеделдетілген фильмдегідей.

Дыбыстық сигнал беріп, Құдаймен бірге түртіңіз,

Темекі тұманымен жауып,

Армандай берші жаным

Соққы астында, қабықтың астында және қабықтың астында.

Ал түн қара қабір сияқты

Терезені қағып, сындырады.

Менің арманым болды ма?

Әлде болды ма?

Ұзын, әдемі және жылы.

Иығына жайылған шаш

Және олар менің қолыма түсті.

Және ол нәзік дауыспен сөйледі:

«Таңға дейін қош келдіңіздер.

Темекі тұқылдарының ақ қаңқалары

Өздерінің түтіндеріне тұншыққан.

Жалаңашсың, бір білезікте,

Қай жылы, есімде жоқ.

Ал темір тұлпар тұяғымен соғады

Және бәрі тежегішті баспайды.

Және тағы да ұмытылған сияқты

Сенің мұңды көздерің

Көлік тербеліп, оттайды,

Ол мас сияқты, дәл солай.

Өзіміз тойлайық

Сол түні бір-біріңді арманда.

Станцияларда қар тікенді,

Желдегі сым сияқты.

Ал менің бостандығымның кілті

Конвой қапшыққа тығылады.

Бірақ бұл үмітсіздікте

Тәжімде дөңгелегі қағады,

Бір кездері мен де сол жолмен ораламын

Түсімде маған қалай оралдың.