Пьяный - Александр Новиков

Стены ходуном ходят по ночи,

А вдоль них, гляди — царем!

Пьяный, покачайся, в голос покричи —

Может, вместе что с тобой сорём?

Вот такая жизнь — незачем спешить.

Пряник бы — ан нет — палка.

От того душа лопнула — не сшить.

А ведь вещь была.

Жалко.

Золото — душа.

А ее, как лом,

Без клейма-то ценят в грош.

Холодом от всех, а стакан — с теплом,

Оттого к нему прильнешь.

А людей просить — боже упаси!

-

Нрав-то у людей рьяный.

Уж лучше горлохвать, лучше голоси,

Горьконалитой пьяный.

Вот такая жизнь — страшно протрезветь.

День с утра такой дрянной.

Дома — хоть шаром.

И в карманах — медь.

А дороги все — к пивной.

Стены ходуном ходят по ночи,

Разевают рты ямы.

Пьяный, покачайся, в голос покричи.

Горьконалитой пьяный…

Проигрыш

Стены ходуном ходят по ночи,

Разевают рты ямы.

Пьяный, покачайся, в голос покричи.

Боже!

Это ж я пьяный…

Түнде қабырғалар дірілдейді,

Ал олардың бойында, қараңыз - патша!

Мас, теңселу, қатты айқайлау -

Мүмкін екеуміз сенімен қоқыстап жатқан шығармыз?

Бұл өмір, асықпаудың қажеті жоқ.

Зімбір пряник - таяқша болар еді, бірақ жоқ.

Одан жан жарылып - тікпе.

Бірақ бір нәрсе болды.

Қандай өкінішті.

Алтын – жан.

Ал ол сынықтар сияқты,

Стигма жоқ, олар бір тиынды бағалайды.

Барлығынан суық және жылуы бар стақан,

Сондықтан сен оған жабысасың.

Ал адамдардан сұрау – Құдай сақтасын!

-

Адамдардың темпераменті жігерлі.

Айқайлаған жақсы, дауыс жақсы,

Ащы мас.

Міне, өмірдің түрі - есін жию қорқынышты.

Таңертеңнен бері күн өте жаман болды.

Үйде - кем дегенде доп.

Ал қалталарда – мыс.

Ал барлық жолдар сыраханаға барады.

Түнде қабырғалар дірілдейді,

Шұңқырдың аузын ашыңыз.

Мас, теңселу, дауыстап айқайлау.

Ащы мас...

жоғалту

Түнде қабырғалар дірілдейді,

Шұңқырдың аузын ашыңыз.

Мас, теңселу, дауыстап айқайлау.

Құдай!

Бұл мен маспын...