Письмо в редакцию - Александр Новиков

Мы — простые обитатели села,

Шлем вопрос вам про двуглавого орла,

Что на клубе приколоченный сутулится, —

Ожил вдруг и стал собой — ну чисто курица.

И кудахтами кудахчет непотребными,

Глядь, ан бошки не с коронами, а с гребнями,

Лапы то ли в кимоно, а то ли в помочах,

Гимнастическим под хвост подперты обручем.

То ль куриным гриппом, то ли паралитиком,

А то ль по облику сподобилась политикам,

Вдруг зашлася, затряслася, заболела —

Хорошо, в такем виде не околела.

Не поймет народ, напьется и рыдает:

На глазах какая птица пропадает!

Ведь холеная была, ан, глядь — паршивая,

И башка одна в пере, друга — плешивая.

Не поймет народ, в сомнениях сгорая,

Кто в ней первая башка, а кто вторая?

Норовит вторая первой гребень выдернуть,

А ей первая все метит глазья выклюнуть.

А может третью башку ей присобачить —

В три б заделалась драконом, не иначе.

Ничего не вышло с общей пуповиною,

Зато кажда со своею хвостовиною.

От того у нас один вопрос бесстыжий:

Может лучше ей одну-то — отчекрыжить?

Потому как на две — тело маловато,

Ну, а третьей — нам не вынести, ребята.

И с того ее раздрай обуревает,

Потому, как кур двуглавых не бывает.

Пух и перья мы и сами можем выдрать,

А которую чекрыжить — нам не выбрать.

И стучит она трубой по миске ржавой —

Это нынче ейный скипетр с державой.

Чует сердце, в этом виде ей не выжить.

Вы скажите, может обе отчекрыжить?

Чует сердце, в этом виде ей не выжить.

Вы скажите, может обе отчекрыжить?

Біз қарапайым ауыл адамдарымыз

Сізге қос басты қыран туралы сұрақ жібереміз,

Клубта шегеленгендер еңкейеді, -

Ол кенет өмірге келді және өзі болды - жарайды, таза тауық.

Ал тықылдап әдепсіз қағып,

Қараңызшы, бастар тәжді емес, төбелі,

Аяқтар кимонода немесе әбзелде,

Құрсаумен тірелген құйрық астындағы гимнастика.

Не тауық тұмауы, не паралич,

Содан кейін ол саясаткерлерге лайықты болды,

Кенеттен дірілдеп, ауырып қалды -

Бұл пішінде ол өлген жоқ.

Халық түсінбей, мас болып, жылайды:

Көз алдымызда қандай құс жоғалып барады!

Өйткені, ол сымбатты болды, бірақ көрінетіні - сұм,

Ал бір басы қауырсында, екіншісі тақыр.

Күмәнданған халық түсінбейді,

Ондағы бірінші басшы кім, екіншісі кім?

Екінші бірінші тарақты тартуға ұмтылады,

Және ол бірінші болып көзін жұлып алады.

Немесе оған үшінші бас қосуы мүмкін -

Үш б-да ол айдаһарға айналды, басқаша емес.

Ортақ кіндікпен ештеңе болған жоқ,

Бірақ әрқайсысының өз құйрығы бар.

Осыдан бізде ұятсыз сұрақ бар:

Мүмкін оған біреуді ашқан дұрыс шығар?

Өйткені екіге - дене жетпейді,

Ал, үшінші – шыдай алмаймыз, балалар.

Осыдан оның көз жасы басылады,

Өйткені екі басты тауықтар жоқ.

Мамық пен қауырсынды өзіміз жұлып аламыз,

Ал қайсысын алдау – біз таңдай алмаймыз.

Ол тот басқан ыдысты түтікпен қағады -

Бұл енді оның шар таяқшасы.

Жүрек бұл пішінде өмір сүре алмайтынын сезінеді.

Сіз айтасыз, екеуін де аша аласыз ба?

Жүрек бұл пішінде өмір сүре алмайтынын сезінеді.

Сіз айтасыз, екеуін де аша аласыз ба?