Осень - Александр Новиков

Оставляю в бушующем лете

Я тебя навсегда.

Навсегда.

Как в сгоревшей дотла сигарете,

От огня не оставив следа.

Но в казенных гостиничных шторах

Уцепилась и прячется лень.

В них расплачется осень так скоро

На стекле.

На стекле.

Припев:

А в глазах, как в море синем,

Солнце на плаву.

Бьется на плаву и слепит.

Листья календарные пустые рву

Под несносный городской лепет.

Как усталыми звездами шают

Отслужившие службу слова.

Их, конечно, сотрет и смешает,

Если выудит, злая молва.

Отзвенит и ударится оземь

Шепелявое слово «прощай»,

И расплачется желтая осень

На груди у плаща.

Припев:

А в глазах, как в море синем,

Солнце на плаву.

Бьется на плаву и слепит.

Листья календарные пустые рву

Под несносный городской лепет.

Оставляю в бушующем лете

Я тебя навсегда.

Навсегда.

Как в сгоревшей дотла сигарете,

От огня не оставив следа.

И всезнающий ветер хваленый

Не собьется к зиме на пути,

И любовь, как горящие клены,

На душе облетит.

Припев:

А в глазах, как в море синем,

Солнце на плаву.

Бьется на плаву и слепит.

Листья календарные пустые рву

Под несносный городской лепет.

Мен қатты жазда кетемін

Мен сені мәңгі-бақи сүйемін.

Мәңгілікке.

Жерге өртенген темекідегідей,

Өрттен із қалдырмай.

Бірақ ресми қонақ үй перделерінде

Жалқаулық жабысып, тығылды.

Күз оларда тез жылайды

Шыныда.

Шыныда.

Хор:

Ал көзде, көк теңіздегідей,

Күн суда.

Ол жүзіп, соқырлайды.

Күнтізбені бос арық қалдырады

Төзгісіз қалалық шуыл астында.

Жұлдыздар қалай шаршайды

Қолданбалы сөздер.

Әрине, олар жойылады және араласады,

Ауыстырылса, жаман қауесет.

Қоңырау соғып, жерге соғады

Қоштасу сөзі

Ал сары күз жылай береді

Кеудеде плащтың жанында.

Хор:

Ал көзде, көк теңіздегідей,

Күн суда.

Ол жүзіп, соқырлайды.

Күнтізбені бос арық қалдырады

Төзгісіз қалалық шуыл астында.

Мен қатты жазда кетемін

Мен сені мәңгі-бақи сүйемін.

Мәңгілікке.

Жерге өртенген темекідегідей,

Өрттен із қалдырмай.

Ал бәрін білетін жел мақтаулы

Қыс жолында адаспайды,

Жанып тұрған үйеңкі сияқты махаббат,

Ол жанның үстінен ұшады.

Хор:

Ал көзде, көк теңіздегідей,

Күн суда.

Ол жүзіп, соқырлайды.

Күнтізбені бос арық қалдырады

Төзгісіз қалалық шуыл астында.