О профессии древней - Александр Новиков

А намедни приехал ко мне своячок —

Деревенский, простой, от сохи мужичок.

Прикупить, пригубить, приобуться-одеться,

Да на баб городских, на живых наглядеться.

Я в делах позарез, по кадык был,

И от дел своих сбежать не мог никак.

Он в затылке почесал: мол, куды мне?

Я по горлу постучал: мол, в кабак.

И пошел он.

Душою и помыслом чист.

Улыбнулся ему на всю сдачу таксист.

За пятерку вошел, за червонец разделся,

А за два фиолетовых так разговелся!

Что оркестр взыграл за десятку

Рок-н-ролл с переходом на гопак.

И ударил Василий вприсядку —

Он был пьяный немножко дурак.

Загудело в нутре у него.

От и до.

И почуял Василий в себе Бельмондо.

Замахнул и пошел, как в селе на смотрины,

Ухватить, чтоб была, эх, не хуже Сабрины!

Но сказали экзотические телки:

— «Катерину», дядя Вася, приготовь.

(Что таить: на селе секс-потемки,

Засвети — просветим за любовь!)

Уронил потолок штукатурку в фонтан.

Залричали ему: «Ты вприсядку — вон там!»

Зазывали его две грудасто-плечистых.

«Рус, давай!», — ободрял пьяный хор интуристов.

Две девчоночки сквозь фирменные шмутки

Засветили ему прелести в дыму,

И спросил он их: «Вы, правда, проститутки?»

И тогда они ответили ему: !!!

А когда всю посуду собрали в мешок,

Сквозанул из Василия нервный смешок.

Выводили его как угонщика судна.

И вздохнула одна: «Деревенскому трудно…».

И помчал автоспецмед по столице,

Где маникюром не скальпированный чуть,

Он спросил еще: «Дадите похмелиться?»

И заплакал в протокол: «Домой хочу-у-у…».

Вот вам песня о профессии древней

И о сращивании города с деревней.

Ал бір күні маған жездем келді -

Рустикалық, қарапайым, соқа шаруасынан.

Сатып ал, жұтып ал, аяқ киім ки, киін,

Иә, қаланың әйелдерін қара, тірілерді қара.

Амалсыз бизнесте болдым, Адамның алмасы едім,

Және ол өз істерінен қашып кете алмады.

Басын тырнап: қайда барамын дейді.

Мен тамағымды тықылдаттым: олар айтады, тавернада.

Және ол кетті.

Жүрегі мен санасы таза.

Такси жүргізушісі оған күлімсіреп қарады.

Ол бесіншіге кірді, алтын үшін шешінді,

Ал екі күреңге оразамды аштым!

Оркестр онға секірді

Хопакқа көшумен рок-н-ролл.

Ал Василий еңкейіп қалды -

Ол мас болған кішкентай ақымақ еді.

Бұл оның ішегінде ызылдады.

Басынан аяғына дейін.

Ал Василий Бельмондоның өзін сезінді.

Қол бұлғап, ауылдағыдай келінге кетті.

Сабринадан кем емес болыңыз!

Бірақ экзотикалық құнажындар:

«Катерина, Вася аға, дайындалыңыз.

(Нені жасыру керек: жыныстық қараңғылық ауылында,

Жарық - махаббат үшін жарқырайық!)

Ол субұрқақтың ішіне төбенің сылағын тастады.

Олар оған айқайлады: «Сен еңкей, ана жақта!»

Оны екі кеуделі иықты жігіт шақырды.

Шетелдік туристердің мас хоры: «Рус, кел!» деп жігерлендірді.

Екі қыз фирмалық киім арқылы

Түтінде оның сүйкімділігін нұрландырды,

Және олардан: «Сендер шынымен жезөкшесіңдер ме?» - деп сұрады.

Содан кейін олар оған жауап берді: !!!

Барлық ыдыс-аяқтар сөмкеге жиналғанда,

Василийден нервный күлкі естілді.

Олар оны кеме ұрлаушы ретінде алып шықты.

Ал бірі: «Ауыл адамына қиын...» деп күрсінді.

Ал автомаман астананы аралап шықты,

Маникюрдің басы аздап тазартылмаған жерде,

Ол тағы сұрады: «Маған асықтырасың ба?»

Және ол хаттамаға: «Мен үйге барғым келеді-у-у...» деп жылады.

Міне, көне кәсіп туралы жыр

Ал қаланың ауылмен қосылуы туралы.