Корабль - Александр Новиков

Без криков – «ура!»

–

и без залпов салюта,

На винт намотав только мили и дни,

Приходит корабль,

не меняя маршрута,

И с пристанью ночь коротают они.

А завтра в тиши,

резать волны готовый,

Нацелится в путь и станет трубить.

И снова души

не пускают швартовы,

И снова до встречи их надо рубить.

Огни маяка –

звезды в небе полночном, –

В какие б корабль не манили края,

С причала рука –

все компасы точно

Признают – она самый верный маяк.

Корабль – это я.

И парус, и мачты.

И путь мой туда,

где небо и море без дна.

Корабль – это я.

И мне на удачу,

На новую встречу все машет с причала она.

Айқайламай – «Ура!»

-

және отшашусыз,

Бұрандада мильдер мен күндер ғана жараланып,

Кеме келе жатыр

маршрутты өзгертпей

Және олар пирспен түнеді.

Ал ертең үнсіз

толқындарды кесуге дайын,

Жолды мақсат етіп, керней бастаңыз.

Және тағы да жандар

арқандап тұруға жол берілмейді,

Және тағы да, жиналыс алдында олар кесілуі керек.

маяк шамдары -

түн ортасында аспандағы жұлдыздар,

Қай кемеде шеттері шақырады,

Пирс қолынан -

барлық компастар дәл

Тану - бұл ең сенімді шамшырақ.

Кеме менмін.

Желкен де, діңгектер де.

Және менің жолым сонда

қайда аспан мен теңіз түбі жоқ.

Кеме менмін.

Ал маған сәттілік

Ол пирстен бастап жаңа кездесуге дейін бәрін бұлғайды.