Фаэтон - Александр Новиков

Вот здесь на этой шумной площади

В давно ушедшие года

Ругались пьяные извозчики,

И улыбались господа.

Кивая гривами облезлыми,

Мелькая крупами коней,

Как докатились вы, болезные,

До современных «Жигулей».

Вас смяла жизнь неумолимая,

Жестокий бешеный прогресс,

Кому дорога ваша длинная

Пришлась как раз наперерез.

И с облучками антикварными

Вы оказались невпопад

Ни одиночными, ни парными

На километрах автострад.

Колёса хрупкие со спицами

Да не боялись мостовых,

Не знали, радоваться злиться ли

На жесты глупых постовых.

И в гонках, вам совсем не свойственных,

И даже в поисках гроша,

Всегда хранили вы спокойствие

И чинный шаг, и чинный шаг.

Вы золочёными каретами

Доступны были не для всех,

Не украшали вас портретами,

Тогда ещё считалось грех.

И лошадиною упряжкою,

Себе поблажки не прося,

Тащили ношу вашу тяжкую

На подогнувшихся осях.

Вы боевыми колесницами

Кому-то виделись во сне,

И люди с царственными лицами

Вас погоняли на войне.

Вы пролетали тройкой свадебной,

Кому-то счастье подарив,

Хрипели вы с невестой краденой,

Узду до боли закусив.

Менялись вы, менялись всадники,

Сменился камень на бетон,

И нынче в будни или в праздники

Уже не встретишь фаэтон.

Сбылось великое пророчество —

Вас грубо вытеснил мотор,

И всем теперь до боли хочется

Скакать на нём во весь опор.

Как просто стать музейной редкостью,

Однажды выбившись из сил,

И удивлять столетней ветхостью

За пять копеек, гран-мерси.

И что в музеях вы наплачете

Под взгляд зевающих повес,

Вы через сотню лет проскачете,

А «Мерседес» уйдёт под пресс.

Дәл осы шулы алаңда

Өткен жылдарда

Мас жүргізушілер ант берді

Ал мырзалар күлді.

Басын изейткен жалдары,

Жылқылардың ұсақ дәндері,

Қалай ауырып қалдың,

Қазіргі «Жигулиге».

Қайғысыз өмірден жаншылдыңыз,

Қатал ашулы прогресс

Ұзындығың кімге ұнайды

Дәл жолдың арғы бетіне келді.

Және антикварлық жиектермен

Сіз орынсыз болдыңыз

Жалғыздар да, жұптар да емес

Автомобиль жолдарында.

Дөңгелектер спицтермен нәзік

Иә, олар көпірлерден қорықпады,

Не қуандарын, не ашуларын білмеді

Ақымақ күзетшілердің қимылдарына.

Сізге мүлдем тән емес нәсілдерде,

Тіпті бір тиын іздеп,

Сіз әрқашан сабырлы болдыңыз

Әрі абыройлы қадам, әрі абыройлы қадам.

Сендер алтын жалатылған арбасыңдар

барлығына қол жетімді болмады

Олар сені портреттермен безендірмеді,

Ол кезде бұл күнә болып саналды.

Ал ат командасымен,

Өзіңізден жақсылық сұрамаңыз

Олар сенің ауыр жүкіңді сүйреп апарды

Бүгілген осьтерде.

Сіз соғыс арбаларысыз

Біреу түсінде көрді

Және керемет жүздері бар адамдар

Сізді соғысқа айдады.

Сіз той үштігі болып ұшып кеттіңіз,

Біреуге бақыт сыйлау

Ұрланған қалыңдықпен сырластың,

Ауырсынғанша тізгінді тістеу.

Сен өзгердің, шабандоздар өзгерді,

Тас бетонға ауыстырылды

Ал енді жұмыс күндері немесе мереке күндері

Сіз енді файтонды кездестірмейсіз.

Ұлы пайғамбарлық орындалды

Сізді мотор дөрекі түрде шығарып жіберді,

Ал қазір бәрі де ренжіткісі келеді

Оған толық жылдамдықпен секіріңіз.

Раритет мұражайына айналу қаншалықты оңай,

Таусылған соң,

Және жүз жылдық тозғанымен таң қалдырыңыз

Бес тиынға, үлкен рақым.

Ал мұражайларда не жылайсың

Ескен тырманың қарауында,

Жүз жылда мінерсің,

Ал Мерседес қысымға түседі.