Дом под снос - Александр Новиков

Как просто, тихо, без речей,

Решился будничный вопрос:

Мой дом, теперь уже ничей,

Приговорен — идет под снос.

Еще денек — и крыша с плеч,

Сползется гусеничный лязг.

На пустыре, где стенам слечь,

Устроят бревна перепляс.

Устроят бревна перепляс.

Припев:

Где белый голубь на шесте,

Где в мае яблоня в фате,

Где звоном битого стекла —

Гляди — стрижи из-за угла,

Где по натянутой струне

Танцуют тени на стене,

И чертит, чертит детская рука

Границы мира с чердака.

Не дом — корабль кверху дном.

Один — и ты уже не флот.

Большим растерзанным окном

Кричал его беззубый рот:

«Здесь больше некому стеречь

В горошек ситцевую ночь!..

И на траву, как было, лечь,

И полететь куда-то прочь».

И полететь куда-то прочь".

Припев:

Где белый голубь на шесте,

Где в мае яблоня в фате,

Где звоном битого стекла —

Гляди — стрижи из-за угла,

Где по натянутой струне

Танцуют тени на стене,

И манит, манит пальцем на крыльцо

Кавказской пленницы лицо.

Что здесь задумано потом —

Благословенным трижды будь!

Конечно, дом, конечно, дом

Построят здесь когда-нибудь.

Каркас, затянутый в бетон,

Глаза окон — во все концы.

«А где же тот?.. А где же он?..» —

Весной замечутся скворцы.

Весной замечутся скворцы.

Припев:

Где белый голубь на шесте.

Где в мае яблоня в фате.

Где звоном битого стекла —

Гляди — стрижи из-за угла.

Где по натянутой струне

Танцуют тени на стене.

И тихо, тихо лестница-клюка

Живет под мышкой чердака.

Живет под мышкой чердака.

Живет под мышкой чердака.

Живет под мышкой чердака.

Қандай қарапайым, тыныш, сөйлеусіз,

Жалпы сұрақ шешілді:

Менің үйім енді ешкімдікі емес

Үкім шығарылды - бұзылады.

Тағы бір күні - және төбесі иығынан,

Шырылдаған құрт жорғалайды.

Қабырғалары жатқан шөл далада,

Бөренелер биін ұйымдастырыңыз.

Бөренелер биін ұйымдастырыңыз.

Хор:

Сырықтағы ақ көгершін қайда

Қай жерде мамырда алма ағашы жамылғымен,

Сынған әйнектің дыбысымен -

Қараңыз - бұрыштан жылдам,

Қайда созылған жіп бойымен

Қабырғада билеп тұрған көлеңкелер

Және сурет салады, баланың қолын салады

Шатырдан әлемнің шекаралары.

Үй емес – төңкерілген кеме.

Бір - және сіз енді флот емессіз.

Үлкен сынған терезе

Оның тіссіз аузы айқайлады:

«Бұл жерде басқа күзететін ешкім жоқ

Полка-нүктелі мақта түні!..

Ал шөптің үстіне жатыңыз,

Және бір жерге ұшады».

Және бір жерге ұшып кетеді».

Хор:

Сырықтағы ақ көгершін қайда

Қай жерде мамырда алма ағашы жамылғымен,

Сынған әйнектің дыбысымен -

Қараңыз - бұрыштан жылдам,

Қайда созылған жіп бойымен

Қабырғада билеп тұрған көлеңкелер

Ал шақырады, подъезге шақырады

Кавказдық тұтқын тұлға.

Мұнда не ойластырылған -

Үш рет берекелі болсын!

Әрине үй, әрине үй

Бір күні осында салынады.

Бетонға оралған жақтау

Терезелердің көздері жан-жақты.

«Мынау қайда?.. Ал ол қайда?..» —

Көктемде жұлдызқұрттар көрінеді.

Көктемде жұлдызқұрттар көрінеді.

Хор:

Сырықтағы ақ көгершін қайда.

Қай жерде мамырда алма ағашы жамылғымен.

Сынған әйнектің дыбысымен -

Қараңыз - бұрыштан жылдам.

Қайда созылған жіп бойымен

Қабырғада көлеңкелер билейді.

Және тыныш, тыныш таяқ баспалдақ

Шатырдың қол астында тұрады.

Шатырдың қол астында тұрады.

Шатырдың қол астында тұрады.

Шатырдың қол астында тұрады.