Завтра – август - Александр Малинин

Где-то высоко в просторе синем,

Звездочки рассыпавшись повисли.

Я, обняв за тонкий стан рябину,

Вслушиваюсь в тихий шелест листьев.

Я, обняв за тонкий стан рябину,

Вслушиваюсь в тихий шелест листьев.

Шепчет сад, умолк и шепчет снова,

Будто что-то рассказать мне хочет.

Только не могу понять ни слова

Из того, что старый сад лопочет.

Только не могу понять ни слова

Из того, что старый сад лопочет.

В сумерках струится в сад прохлада,

Звездочки мне весело мигают.

Глупые, они еще не знают

Завтра — август, месяц звездопада.

Проигрыш.

Август и ко мне придет, так надо.

Никому не избежать с ним встречи.

А пока под тихий лепет сада

Провожаю уходящий вечер.

А пока под тихий лепет сада

Провожаю уходящий вечер.

Көгілдір кеңдікте биік жерде

Жұлдыздар ыдырап кетті.

Мен, жұқа лагерьдің жанында тау күлін құшақтап,

Мен жапырақтардың тыныш сыбдырын тыңдаймын.

Мен, жұқа лагерьдің жанында тау күлін құшақтап,

Мен жапырақтардың тыныш сыбдырын тыңдаймын.

Бақ сыбырлайды, үнсіз қалды және қайтадан сыбырлайды,

Маған бірдеңе айтқысы келгендей.

Мен бір сөзді түсінбеймін

Ескі бақ неден күбірледі.

Мен бір сөзді түсінбеймін

Ескі бақ неден күбірледі.

Ымырт баққа салқындық ағады,

Мен үшін жұлдыздар жымыңдайды.

Ақымақ, олар әлі білмейді

Ертең тамыз, жұлдыздың айы.

Жеңілу.

Маған тамыз келеді, сондықтан қажет.

Онымен кездесуден ешкім қашып құтыла алмайды.

Осы аралықта бақшаның тып-тыныш шуы астында

Мен кешті өткіземін.

Осы аралықта бақшаның тып-тыныш шуы астында

Мен кешті өткіземін.