Я вас любил - Александр Малинин

Я вас любил в минуты увлеченья,

Как жалкий раб лежал у ваших ног,

И жертвовать бы мог без сожаленья

Всем, даже тем, чем жертвовать не мог.

Но шли года, и вы мне изменили.

Так от чего ж, скажите мне теперь,

Стучитесь вы рукой неосторожной

В давно для вас уж запертую дверь?

К чему будить во мне воспоминанья,

Что удалось с таким трудом забыть.

И верьте мне — минувшее страдание

Легко простить, но не легко забыть.

Мен сені құмарлық сәттерде сүйдім,

Аяғыңызда жатқан аянышты құлдай,

Ал мен өкінбестен құрбандық бере алар едім

Барлығы, тіпті құрбандыққа шала алмағандары да.

Бірақ жылдар өтті, сен мені алдадың.

Енді неден, айтыңызшы

Абайсыз қолыңызбен ұрыңыз

Сіз үшін ұзақ уақыт бойы жабылған есікте ме?

Неге мендегі естеліктер оятады,

Нені ұмыту қиын болды.

Маған сеніңіз - өткен азап

Кешіру оңай, бірақ ұмыту оңай емес.