По Неглинной - Александр Малинин

Ах, где вы, дамы полусвета

Надежды да Екатерины?

Я коротаю до рассвета

Ночь у потухшего камина.

Ах, где вы, шлейфы и вуали

Так ловко прятавшие очи,

Что все равно гусаров звали

В шальные ветреные ночи.

По Неглинной, по Неглинной

Мне бы нынче лихо мчаться,

Да с любимой, да с любимой

За заставой повстречаться.

Мне бы нынче на рассвете

К ней прийти опять с повинной,

Мне б тоску свою развеять

По Неглинной, по Неглинной.

На шумный бал спешили пары,

Сиял огнями дом старинный,

И погонял ямщик усталый

Лихую тройку по Неглинной.

И чьи-то взоры опьяняли

Всю ночь влюбленного корнета,

Ах, где вы, шлейфы и вуали?

Ах, где вы, дамы полусвета?

Желанных губ касались губы

Рука, дрожа, гасила свечи,

И укрывали лисьи шубы

В санях продрогнувшие плечи.

И заливали чьи-то беды

В бокалах дорогие вина,

Ах, где ж вы, дамы полусвета,

Надежды да Екатерины?

О, демимонд ханымдары қайдасыңдар?

Иә деп үміттенеміз Кэтрин?

Таң атқанша жүрмін

Сөнген камин жанындағы түн.

О, сен қайдасың, пойыздар мен перделер

Сондықтан ақылды жасырын көздер

Қалай болғанда да, гусарлар осылай аталды

Жынды желді түндерде.

Неглинная бойында, Неглинная бойында

Мен енді атақты аттайтын едім,

Иә сүйіктіммен, иә сүйіктіммен

Заставаның артында кездесіңіз.

Мен бүгін таң атар едім

Оған тағы да мойындаумен келу үшін,

Сағынышымды таратар едім

Неглинная бойында, Неглинная бойында.

Жұптар шулы допқа асығады,

Ескі үй шамдармен жарқырайды,

Ал шаршаған бапкер көлікті жүргізді

Неглинная бойындағы жарқыраған үштік.

Ал біреудің көзі мас

Түні бойы ғашық корнет

Әй, сен қайдасың, пойыздар мен перделер?

Әй, қайдасыңдар, жын-шайтан ханымдар?

Қалаған еріндер ерінге тиді

Қол дірілдеп, шамдарды сөндірді,

Ал түлкі тондары жабылған

Шанадағы қалтырап иықтар.

Және біреудің қиыншылықтарын су басқан

Стакандардағы қымбат шараптар

О, қайдасыңдар, жарты дүниенің ханымдары,

Иә деп үміттенеміз Кэтрин?