Конокрад - Александр Малинин

Ой, ой, да закружилась, ой, да закружилась голова,

Ой, да не от зеленого, да крепкого вина.

От черных глаз, от тела, да волос,

Ой, да закружил меня мой ангел, да понес.

Погоняй, старик, коней на водопой,

Да милушка, голубушка, ну, посиди со мной,

Милушка, голубушка, приди-ка на постой,

Дай-ка налюбуюсь сей твоей красой.

Как уснет деревня, выйду я за лес,

Там в ночном пасется вороной мой бес.

Как настанет полночь, сядут у костра,

Да вот тогда и красть его самая пора.

А конокрад — не вор, да дело прошлое.

Припев:

Эх, Русь без удали — ну скука тошная,

Да без девицы она — поле дикое,

Без вина — ну, тьма безликая,

Без колоколов сердце мучается,

Ну, не поймешь, не, не простишь,

Ну, не получится.

Пронесусь по полю да ветром молодым,

По застойным травам да телом вороным.

Чтоб звенело небо, да закат пылал,

Да чтобы гордость съела!

Это я украл!

А конокрад — не вор, да дело прошлое.

Припев:

Эх, Русь без удали — ну скука тошная,

Да без девицы она — поле дикое,

Без вина — ну, тьма безликая,

Без колоколов сердце мучается,

Ну, не поймешь, не, не простишь,

Ну, не получится.

Ой, о, иә, басы айналады, о, иә, айналады,

О, иә, жасылдан емес, күшті шараптан.

Қара көзден, денеден, иә шаштан,

О, иә, періштем мені айналдырып, көтеріп алды.

Жүр, қария, аттар суаруға,

Иә, жаным, көгершін, менімен бірге отыр,

Қымбаттым, көгершін, кел де күт,

Осы сұлулығыңызға тәнті болайын.

Ауыл ұйқыға кеткенде мен орманның арғы жағына шығамын,

Түнде менің қара жыным жайылады.

Түн ортасы келгенде, олар оттың жанында отырады,

Иә, оны ұрлайтын кез келді.

Жылқы ұры ұры емес, өткеннің ісі.

Хор:

Ех, ерліксіз Ресей - іш пыстырарлық,

Иә, қызсыз ол дала,

Шарапсыз - жақсы, бетсіз қараңғылық,

Қоңыраусыз жүрек қиналады,

Түсінбейсің, кешірмейсің,

Бұл жұмыс істемейді.

Мен дала мен жас желмен сыпырып өтемін,

Тоқырауын шөптер мен қара дене арқылы.

Аспан шырылдап, күн батуы үшін,

Иә, мақтанышпен жеу үшін!

Мен ұрлағаным осы!

Жылқы ұры ұры емес, өткеннің ісі.

Хор:

Ех, ерліксіз Ресей - іш пыстырарлық,

Иә, қызсыз ол дала,

Шарапсыз - жақсы, бетсіз қараңғылық,

Қоңыраусыз жүрек қиналады,

Түсінбейсің, кешірмейсің,

Бұл жұмыс істемейді.