Снегом по венам - Александр Иванов

Стараясь превозмочь земное тяготенье,

Она стремилась вверх, но падала лишь вниз

И падшая душа какой-то бледной тенью

За неба краешек цеплялась, словно за карниз

ПРИПЕВ:

Снегом по венам

В конце тоннеля

Душа над телом

Снегом по венам

Душа летела

Куда-то в небо

Спасая каждый раз ее больное тело,

Я вновь и вновь включал ее экраны глаз,

Но ту, что на меня из этих глаз смотрела

Не смог забыть тогда и не могу сейчас

ПРИПЕВ

БРИДЖ

Ее уставшие глаза смотрели в небеса

За ту черту, где таял свет, где нас с тобою нет

ПРИПЕВ

Жердің тартылыс күшін жеңуге тырысып,

Ол жоғары ұмтылды, бірақ құлап кетті

Ал құлаған жан қандай да бір ақшыл көлеңке

Шеті аспанға жабысып, карнизге ұқсайды

ХОР:

Тамырлар арқылы қар

Туннельдің соңында

Дененің үстінде жан

Тамырлар арқылы қар

Жан ұшып кетті

Аспанда бір жерде

Оның ауру денесін әр уақытта құтқарып,

Мен оның көз экрандарын қайта-қайта қостым,

Бірақ маған осы көздерден қараған адам

Ол кезде де ұмыта алмадым, қазір де ұмыта алмаймын

ХОР

КӨПІР

Оның шаршаған көздері аспанға қарады

Жарық еріген сызықтың арғы жағында, Біз сенімен жоқ жерде

ХОР