Ночь - Александр Иванов

Наверно так суждено было судьбой-

Холодный ветер в окно, окрик — «Постой!»

И только долгое эхо разлуки

Звучало тихо в ночном переулке,

И в небе пасмурном таяли звуки

Припев:

Ночь — прожитых дней вуаль,

Ночь — грешной души печаль,

Ночь прошлое гонит прочь

В ночь, тёмную ночь.

Я знаю тысячи слов, но промолчу,

Я за святую любовь зажгу свечу

И помолюсь за тебя перед богом.

Пусть у тебя будет светлой дорога,

А у меня в этот час у порога.

Припев.

Бәлкім, солай болуы да жазылған шығар

Терезедегі салқын жел, айқайлап - «Күте тұр!»

Және тек ұзақ ажырасу жаңғырығы

Түнгі аллеяда тыныш естіледі,

Ал бұлтты аспанда еріген дыбыстар

Хор:

Түн - өмір сүрген күндердің пердесі,

Түн - күнәкар жанның мұңы,

Түн өткенді алыстатады

Түнге, қараңғы түнге.

Мен мыңдаған сөздерді білемін, бірақ мен ештеңе айтпаймын,

Қасиетті махаббат үшін шырақ жағамын

Ал мен Алланың алдында сен үшін дұға етемін.

Жолың ашық болсын

Ал осы сағатта мен босағада тұрмын.

Хор.