Боже, какой пустяк - Александр Иванов

Я вижу небо - в нём тишина.

Я поднимаюсь к небу, еле дыша,

И вдруг понимаю - это во мне душа.

Странное дело - это моя душа.

Как нелепо жить вниз головой,

Когда такое небо есть надо мной,

И, кажется, звёзды можно достать рукой.

Я и не ведал, что этот мир такой.

Боже, какой пустяк,

Сделать хоть раз что-нибудь не так:

Выкинуть хлам из дома

И старых позвать друзей.

Но что-то всерьёз менять,

Не побоясь в мелочах потерять,

Свободно только небо

Над головой моей.

Я был богом в прошлую ночь,

Я отыскал дорогу и выбежал прочь.

Богом стать просто, если уже невмочь,

И не над чем плакать, дом покидая в ночь.

Но оказалось, даже тогда,

Что все дороги света ведут в никуда.

И даже, когда под ногами блестит вода.

Бог просто не может странником быть всегда.

Боже, какой пустяк,

Сделать хоть раз что-нибудь не так:

Выкинуть хлам из дома

И старых позвать друзей.

Но что-то всерьёз менять,

Не побоясь в мелочах потерять,

Свободно только небо

Над головой моей.

Поднимаю свой воротник,

Ругаю дождь и слякоть, будто старик.

Бегу за толпою, видно, уже привык.

В памяти небо, как нереальный блик.

Но однажды мне станет легко,

И будет всё неважно и далёко.

Меня примет небо в свой неземной покой,

И я стану просто облаком над рекой.

Боже, какой пустяк,

Сделать хоть раз что-нибудь не так:

Выкинуть хлам из дома

И старых позвать друзей.

Но что-то всерьёз менять,

Не побоясь в мелочах потерять,

Свободно только небо

Над головой моей.

Мен аспанды көремін - онда тыныштық бар.

Мен аспанға көтерілемін, әрең дем аламын,

Мен кенеттен түсіндім - бұл менің жаным.

Бір қызығы менің жаным.

Төңкеріліп өмір сүру қандай күлкілі,

Менің үстімде сондай аспан болғанда,

Ал жұлдыздарға қолмен жетуге болатын сияқты.

Мен бұл дүниенің мұндай екенін білмедім.

Құдай-ау, неткен ысырап

Бір рет дұрыс емес нәрсе жасаңыз:

Үйден қоқыс тастаңыз

Қоңырау шалатын ескі достар.

Бірақ бір нәрсені түбегейлі өзгерту үшін

Кішкентай нәрселерде жоғалтудан қорықпай,

Тек аспан еркін

Менің басымның үстінде.

Мен кеше түнде құдай болдым

Мен жол тауып, жүгіріп шықтым.

Құдай болу оңай, қолыңнан келмесе,

Ал түнде үйден шығып жылайтын ештеңе жоқ.

Бірақ сол кезде де белгілі болды,

Дүниедегі барлық жолдар ешқайда апармайды.

Тіпті аяғыңның астында су жылтылдаған кезде де.

Құдай әрқашан кезбе бола алмайды.

Құдай-ау, неткен ысырап

Бір рет дұрыс емес нәрсе жасаңыз:

Үйден қоқыс тастаңыз

Қоңырау шалатын ескі достар.

Бірақ бір нәрсені түбегейлі өзгерту үшін

Кішкентай нәрселерде жоғалтудан қорықпай,

Тек аспан еркін

Менің басымның үстінде.

Мен жағамды көтеремін

Жаңбыр мен жаңбырды қариядай ұрсамын.

Көпшіліктің соңынан жүгіріп жүрмін, үйреніп қалған сияқтымын.

Аспанның жадында, шынайы емес жарқырау сияқты.

Бірақ бір күні маған оңай болады

Және бәрі маңызды емес және алыс болады.

Аспан мені өзінің керемет демалысына апарады,

Ал мен өзен үстіндегі бұлтқа айналамын.

Құдай-ау, неткен ысырап

Бір рет дұрыс емес нәрсе жасаңыз:

Үйден қоқыс тастаңыз

Қоңырау шалатын ескі достар.

Бірақ бір нәрсені түбегейлі өзгерту үшін

Кішкентай нәрселерде жоғалтудан қорықпай,

Тек аспан еркін

Менің басымның үстінде.