Когда окончится война - Александр Иванов

Когда окончится война,

И мальчик выбежит за хлебом,

Земли коснется тишина,

Непостижимая, как небо.

И в этой хрупкой тишине

Бог времена и судьбы свяжет,

Замрут созвездья в вышине,

И чей-то голос тихо скажет:

"Мама, я вернулся домой,

Мама, я вернулся живой.

Бог обещал нам простить все сполна

Когда окончится война,

Когда окончится война".

Когда окончится война,

И мой народ залечит раны,

Новорожденная страна

Отбросит мощи великана.

И вдруг окажется, что жизнь

Имеет главное значенье,

А мы над пропастью во ржи

Сражались с собственною тенью.

Когда окончится война

Единой верой в милосердье,

Любовь останется одна

Для всех религией последней.

И век из века без любви

На этой маленькой планете

Мы были вовсе не враги,

А просто брошенные дети.

Соғыс біткенде

Ал бала нанға таусылады,

Тыныштық жерді қозғайды

Аспанға ұқсамайтын.

Және осы нәзік тыныштықта

Құдай уақыт пен тағдырды байланыстырады,

Аспанда шоқжұлдыздар қатады,

Ал біреудің дауысы ақырын:

-Ана, мен үйге қайттым

Мама, мен тірі оралдым.

Құдай бізге бәрін толық кешіруге уәде берді

Соғыс біткенде

Соғыс біткенде».

Соғыс біткенде

Ал менің халқым жарасын жазады

Жаңа туған ел

Алыптың күшін тастаңыз.

Және кенеттен бұл өмір шығады

Оның басты маңызы бар

Ал біз қара бидайдағы шыңыраудан асып кеттік

Өз көлеңкеңмен күресу.

Соғыс біткенде

Мейірімділікке бір сенім,

Махаббат жалғыз қалады

Соңғысының барлық діні үшін.

Ғасырдан ғасырға махаббатсыз

Осы кішкентай планетада

Біз мүлде жау болған емеспіз

Жаңа ғана тастап кеткен балалар.