Là Où Naissent Les Couleurs Nouvelles - Alcest

J’ai toujours vécu ici pourtant

Tel un étranger errant

Sur cette terre, esseulé,

En perpétuel détachment,

J’entends en moi l’appel d’un autre univers

Qui résonne amèrement.

Les yeux rivés vers le ciel,

Portant le fardeau de mon corps,

Je perçois ma demeure

Perdue dans les nuées.

Trop de pesanteur ici, de bras obstinés

Retenant les esprits voyageurs

Sur le point de s'échapper.

D’ici bas je perçois ma demeure,

Ses prairies éternelles

Perdues dans les nuées.

Là où naissent les couleurs nouvelles,

Là où mon coeur et mon âme sont restés.

Дегенмен мен әрқашан осында тұрдым

Қаңғып жүрген бейтаныс адам сияқты

Бұл жер бетінде жалғыз,

Мәңгілік ажырасуда,

Мен ішімде басқа ғаламның қоңырауын естимін

Бұл ащы естіледі.

Аспанға қадалған көздері,

Денемнің жүгін арқалап,

Мен өз үйімді түсінемін

Бұлттарда жоғалып кетті.

Мұнда тым көп ауырлық, қыңыр қолдар

Қаңғыбас рухтарды ұстап тұру

Қашуға жақын.

Осы жерден мен өз үйімді түсінемін,

Оның мәңгілік шалғындары

Бұлттарда жоғалып кетті.

Жаңа түстер туатын жерде,

Менің жүрегім мен жаным қайда қалды.