Dzīvīte - Ainars Mielavs

Dzīvīte, dzīvīte, šūpojos tevī

Vējā kā žubīte liepzariņā

Daudz tu man solīji, maz tomēr devi

Vai nav vienalga, rai-dai-dai-dā

Dzintara gredzenu solīja saldi

Dziļjūras vārava visskaistākā

Gredzens un devēja, putas un maldi

Krastā tik viļņi dej, rai-dai-dai-dā

Skumjas un laime kā vītenis vijas

As’ra krīt biķerī zeltzeltītā

Dienā, kad krūtis raud nakts melodijas

Dienā, kad jādzied man, rai-dai-dai-dā

Krūtīs, kas dzimis, lai krūtīs ar' miris

Vieglāk tā glabāt to baltsmiltājā

Vaiņagā pēdējais zieds, kad būs iris

Izirs ir vaiņags pats, rai-dai-dai-dā

Pārtrūks un izirs, un velti sirds taujā

Brīdi kā rūgto vērst saldākajā

Sirds mana nerātnā, sirds mana straujā

Pārtrūksi tomēr reiz, rai-dai-dai-dā

Өмір, өмір, сенде тербеледі

Линден бұтағындағы мүсін сияқты желде

Сіз маған көп уәде бердіңіз, бірақ аз бердіңіз

Маңызды емес, рай-дай-дай-да

Кәріптас сақина тәтті уәде берді

Ең әдемі терең теңіз қияры

Сақина мен таратқыш, көбік пен адасушылық

Жағада толқын билейді, рай-дай-дай-да

Қайғы мен бақыт жіптей өріледі

Ас'ра алтын жалатылған тостағанға түседі

Кеуде түннің әуендерін жылаған күнде

Маған ән айтатын күні, рай-дай-дай-да

Кеудеде туылған, кеудеге дейін' қайтыс болды

Оны ақ құмда сақтау оңайырақ

Ирис пайда болған кезде шоқтағы соңғы гүл

Изирдің өзі тәж кигізеді, рай-дай-дай-да

Сынып, өшіп, жүректің азабында ысырап болады

Сәт ащысын тәттіге айналдырады

Менің жүрегім тентек, жүрегім ұшқыр

Бір рет тоқтайсың, рай-дай-дай-да