Ninguna - Adriana Varela, Néstor Marconi, Mauricio Marcelli

Esta puerta se abrio para tu paso

Este piano temblo con tu canción

Esta mesa, este espejo y estos cuadros

Guardan ecos del eco de tu voz

Es tan triste vivir entre recuerdos…

Cansa tanto escuchar ese rumor

De la lluvia sutil que llora el tiempo

Sobre aquello que quiso el corazón…

No habra ninguna igual, no habra ninguna

Ninguna con tu piel y con tu voz

Tu piel, magnolia que mojo la luna

Tu voz, murmullo que entibio el amor

No habra ninguna igual

Todas murieron

Desde el momento que dijiste adios…

Cuando quiero alejarme del pasado

Es inutil, … me dice el corazón

Ese piano, esa mesa y esos cuadros

Guardan ecos del eco de tu voz

En un album azul estan los versos

Que tu ausencia cubrio de soledad

Es la triste ceniza del recuerdo

Nada más que ceniza, nada mas…

Бұл есік саған ашылды

Бұл фортепиано сіздің әніңізден дірілдеп кетті

Мына үстел, мына айна және мына суреттер

Олар сіздің дауысыңыздың жаңғырығын сақтайды

Естеліктер арасында өмір сүру өте өкінішті...

Бұл қауесетті есту өте шаршады

Уақытты жылататын нәзік жаңбырдан

Жүрек нені қалайтыны туралы...

Ешқандай тең болмайды, болмайды

Теріңізбен де, дауысыңызбен де

Теріңіз, айды суландыратын магнолия

Сенің дауысың, махаббатты жылытқан күңкіл

тең болмайды

олардың бәрі қайтыс болды

Сіз қоштасқан сәттен бастап...

Өткеннен алыстағым келгенде

Бұл бекер,... дейді жүрегім

Анау фортепиано, сол үстел және сол картиналар

Олар сіздің дауысыңыздың жаңғырығын сақтайды

Көк альбомда өлең жолдары бар

Сенің жоқтығың жалғыздықпен жабылған

Бұл жадтың қайғылы күлі

Күлден басқа ештеңе, басқа ештеңе...