Ode à Emile - Ange

A force de frapper l’enclume

De regarder passer les lunes

Tu sais parler de nos aïeux

Comme s’ils n’avaient jamais été vieux

La cheminée s'étonne encore

La charrue ne s’essouffle plus

Tu ressembles à ces chercheurs d’or

Qui auraient un secret de plus

Ta bouche est sucrée de légendes

Que l’on déguste comme un festin

Un festin qui n’est pas à vendre

Mais qui se donne comme un matin

Et quand l’hiver trompe l’automne

Se prenant pour le printemps

Tu nous parles d’une anémone

Poussée au cœur de tes vingt ans

Au marécage de ton passé

J’irai offrir mes pieds honteux

J’aurai enlevé de tes années

Celles qui feront de moi un vieux

Puisse cette ode rester à Emile

Au plus vieux maréchal-ferrant

Puisse cette ode rester à Emile

Au petit vieux de tous les temps

Quand la machine ne tourne plus

Que l’heure de l’heure du glas approche

On se chante un tout petit vin

On se boit un dernier refrain

Et puis tranquille

On peut partir torcher le cul

Au firmament

Анвильді ұру арқылы

Айдың өтуін көру үшін

Сіз біздің ата-бабаларымыз туралы қалай айту керектігін білесіз

Ешқашан қартаймағандай

Камин тағы да таң қалдырады

Соқаның енді буы бітпейді

Сен сол алтын іздеушілерге ұқсайсың

Кімнің тағы бір құпиясы бар

Аңызбен аузыңыз тәтті

Біз той сияқты жейміз

Мереке сатылмайды

Бірақ кім өзін таң етіп береді

Ал қыс күзді алдағанда

Көктем келді деп ойлап

Сіз бізге анемон туралы айтасыз

Жиырма жастың жүрегіне итермеледі

Өткеніңнің батпағында

Мен барып ұятсыз аяғымды ұсынамын

Мен сенің жылдарыңды алып тастаймын

Мені қартайтатындар

Бұл ода Эмильде қалсын

Ең кәрі фермерге

Бұл ода Эмильде қалсын

Барлық уақыттағы кішкентай қартқа

Құрылғы жұмысын тоқтатқанда

Өлім сағаты жақындап қалды

Біз бір-бірімізге кішкене шарап айтамыз

Біз соңғы хорды ішеміз

Сосын тыныш

Біз сенің есегіңді сүртіп аламыз

Аспанда