Не проси - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Поменяла одежды осень, проходя мимо наших стен,

Осень больше не прячет слезы, наступила пора измен.

Небо под ноги — листопадом, рощи видно уже насквозь,

Наши тени пока что рядом, наши души уже поврозь.

Припев:

Не проси, не проси, все равно не прощу,

Отпускаю и плакать не буду.

Не проси, не проси, если я вдруг прощу,

Значит я о тебе позабуду.

Сердце мается птицей вольной, но подрезали вдруг крыла,

Ты поверь, мне совсем не больно, просто солнце закрыла мгла.

Как метели летят недели, привыкаем мы к тишине,

Раньше только в глаза смотрели, а теперь мы спина к спине.

Припев:

Не проси, не проси, все равно не прощу,

Отпускаю и плакать не буду.

Не проси, не проси, если я вдруг прощу,

Значит я о тебе позабуду.

Проигрыш.

Как бокал, новый день разбился, не ищи меня, не зови,

О тебе прогоняю мысли, только ты, словно яд в крови.

Оправданий не нужно больше, дважды осень нам не начать,

Но чем дальше уйдем, тем дольше будет эхо вдали звучать.

Припев:

Не проси, не проси, все равно не прощу,

Отпускаю и плакать не буду.

Не проси, не проси, если я вдруг прощу,

Значит я о тебе позабуду.

Не проси, не проси, все равно не прощу,

Отпускаю и плакать не буду.

Не проси, не проси, если я вдруг прощу,

Значит я о тебе позабуду.

Күз киім ауыстырды, қабырғаларымыздан өтіп,

Күз енді көз жасын жасырмайды, өзгеретін уақыт келді.

Аяқ астыңыздағы аспан жапырақтары түсіп жатыр, тоғайлар қазірдің өзінде көрінеді,

Біздің көлеңкеміз әлі жақын, жанымыз бөлек.

Хор:

Сұрама, сұрама, сонда да кешірмеймін,

Мен жіберемін, мен жыламаймын.

Сұрама, сұрама, кенет кешірсем,

Сондықтан мен сені ұмытамын.

Жүрегі еркін құс сияқты лақтырады, бірақ кенет қанаттары қиылады,

Маған сеніңіз, бұл маған мүлдем зиян тигізбейді, тек күнді қараңғылық жауып тастады.

Боран апталап ұшқанда, біз үнсіздікке үйренеміз,

Бұрын олар тек көзге қарайтын, ал қазір біз артқа қараймыз.

Хор:

Сұрама, сұрама, сонда да кешірмеймін,

Мен жіберемін, мен жыламаймын.

Сұрама, сұрама, кенет кешірсем,

Сондықтан мен сені ұмытамын.

Жеңілу.

Шыныдай, жаңа күн сынды, мені іздеме, шақырма,

Мен сен туралы ойларды, қанға сіңген удай тек өзіңді қуамын.

Бізге артық сылтау керек емес, күзді екі рет бастай алмаймыз,

Бірақ біз неғұрлым алыс жүрсек, алыстан соғұрлым ұзақ жаңғырық естіледі.

Хор:

Сұрама, сұрама, сонда да кешірмеймін,

Мен жіберемін, мен жыламаймын.

Сұрама, сұрама, кенет кешірсем,

Сондықтан мен сені ұмытамын.

Сұрама, сұрама, сонда да кешірмеймін,

Мен жіберемін, мен жыламаймын.

Сұрама, сұрама, кенет кешірсем,

Сондықтан мен сені ұмытамын.