Троица - Александр Новиков

Жизнь звучала, как ария,

Как высокий девиз.

Забавлял на гитаре я

Двух прелестных девиц.

И мелодия нервная

Увивалась плющом —

Так мне нравилась первая.

И вторая еще.

Загорелые, гладкие,

Хохотали в луну.

Мне казались мулатками,

И хотел хоть одну.

Что-то пьяное выпелось,

Завело под дугой.

Пел, на первую выпялясь,

А тянуло к другой.

Из июля не вынырнуть,

Из цветочной реки,

Чтоб не всклочить, не вывернуть

Тихих клумб парики.

И чем дальше, тем боязней

Без любви под луной…

Так хотелось обоих мне.

Только, чур, по одной!

И однажды на встречу мне

Заявилась одна —

Разухабистым вечером

Спутал бес-сатана.

И амуры все с луками

Послетались сюда!

И больше я их подругами

Не встречал никогда.

Жизнь — прелестная ария.

И высокий девиз.

Забавлял на гитаре я

Двух прелестных девиц.

Это все не приснилось мне,

Но минуло, как вдох…

Видно, божею милостью

Только в троице — бог.

Өмір ария сияқты болды

Қандай биік ұран.

Мен гитарада ойнадым

Екі сүйкімді қыз.

Ал әуені қобалжытады

Шырмауықпен оралған -

Сондықтан маған біріншісі ұнады.

Ал екіншісі.

Тотыған, тегіс,

Олар айға күлді.

Олар маған мулат сияқты көрінді

Мен кем дегенде біреуін қаладым.

Бірдеңе мас болды

Доғаның астында басталды.

Ән айтты, біріншіге қарап,

Және басқасына тартылды.

Шілдеден шықпаңыз,

Гүлді өзеннен

Құсылмас үшін, шықпау үшін

Тыныш гүлзарларға арналған шаштар.

Ал неғұрлым көп болса, соғұрлым қорқады

Ай астында махаббатсыз...

Сондықтан мен екеуін де қаладым.

Есіңізде болсын, бір-бірден!

Және бір күні менімен кездесуге

Біреуі шықты -

серуендеген кеш

Шатастырылған жын-Шайтан.

Садақтары бар купиктер

Мұнда жазылды!

Оның үстіне мен олардың құрбыларымын

Ешқашан кездеспеген.

Өмір деген тамаша ария.

Және биік ұран.

Мен гитарада ойнадым

Екі сүйкімді қыз.

Мен мұның бәрін армандаған жоқпын

Бірақ бұл тыныс сияқты өтті...

Алланың қалауымен екені анық

Үшбірлікте ғана Құдай бар.