José Manuel "El Borrego" - José Alfredo Jiménez

A la luz de las estrellas

Empuñaba su guitarra

Le cantaba a las botellas:

El alcohol lo apasionaba

José Manuel «El Borrego»

Jiménez de apellidaba

Lo quería mucho su prieta:

Marcelina se llamaba

Cuando se iba de su casa

Ella siempre lo buscaba

Pero él tenía un escondite

Donde nadie lo encontraba

Cuando estaba en las cantinas

No sentía ningún dolor

Por cuatro copas queridas

Dejaba al más grande amor

El borrego no era tonto

Porque siempre se cuidaba

Pero un día que vino Reyna

A invitarlo a la parranda

Cuando llegó Marcelina

José la tenía abrazada

Lo mató por su cariño

Y él ya no le dijo nada

Cuando Reyna y sus amigos

Gritaron «¡Aquí no hay nada!»

Ella se cubrió de llanto

Pero se guardo una bala

Cuando estaba en las cantinas

No sentía ningún dolor

Por cuatro copas queridas

Dejaba al más grande amor

жұлдыздардың жарығында

ол гитарасын ұстады

Ол бөтелкелерге ән айтты:

Ол ішімдікке құмар болды

Хосе Мануэль «Эль Боррего»

Хименес де тегі

Нағашы ағасы оны қатты жақсы көретін:

Марселина шақырылды

Ол үйінен шыққанда

ол үнемі оны іздейтін

Бірақ оның жасырынатын жері болды

ешкім таппаған жерден

Мен асханада болған кезімде

Ешқандай ауырсынуды сезбедім

Төрт сусын үшін қымбаттым

Мен ең үлкен махаббатты қалдырдым

Қой ақымақ емес еді

өйткені ол үнемі өзіне қамқорлық жасады

Бірақ бір күні Рейна келді

Оны кешке шақыру үшін

Марселин қашан келді?

Хосе оны қолында ұстады

Ол оны махаббаты үшін өлтірді

Ал ол енді оған ештеңе айтпады

Рейна және оның достары кезде

Олар: «Бұл жерде ештеңе жоқ!» деп айқайлады.

Ол көзіне жас алды

Бірақ ол оқтан аман қалды

Мен асханада болған кезімде

Ешқандай ауырсынуды сезбедім

Төрт сусын үшін қымбаттым

Мен ең үлкен махаббатты қалдырдым