Ein deutsches Requiem, Op. 45: VI. Denn wir haben hie keine bleibende Statt - Laurence Equilbey, Борис Березовский, Stéphane Degout

Siehe, ich sage euch ein Geheimnis:

Wir werden nicht alle entschlafen

Wir werden aber alle verwandelt werden;

Und dasselbige plötzlich, in einem Augenblick

Zu der Zeit der letzten Posaune

Denn es wird die Posaune schallen

Und die Toten werden auferstehen unverweslich

Und wir werden verwandelt werden

Dann wird erfüllet werden

Das Wort, das geschrieben steht:

Der Tod ist verschlungen in den Sieg

Tod, wo ist dein Stachel?

Hölle, wo ist dein Sieg?

Herr, du bist würdig zu nehmen

Preis und Ehre und Kraft

Denn du hast alle Dinge geschaffen

Und durch deinen Willen haben sie

Das Wesen und sind geschaffen

Міне, мен саған бір құпия айтамын:

Бәріміз ұйықтамаймыз

Бірақ бәріміз өзгереміз;

Және дәл солай кенеттен, әп-сәтте

Соңғы керней тартылған кезде

Өйткені керней тартылады

Ал өлгендер өлмейтін түрде қайта тіріледі

Ал біз өзгереміз

Сонда орындалады

Жазылған сөз:

Жеңіспен өлім жұтылады

Әй, өлім, сенің шағаң қайда?

Жеңісің қайда?

Ием, сен қабылдауға лайықсың

даңқ, абырой және күш

Өйткені барлық нәрсені сен жаратқансың

Және сіздің қалауыңыз бойынша олар бар

Мәні және жасалған