Siell' on kauan jo kukkineet omenapuut - Accentus, Eric Ericson, Toivo Kuula

Siell' on kauan jo kukkineet omenapuut

Siell' on siintävät seljat ja salmien suut

Siell' on vihreät metsät ja mäet

Siell' on vilposet illat ja varjokas koi

Siell' on lintujen laulu, mi lehdossa soi

Siell' on kaihoja kukkuvat käet

Mun on mieleni nääntyä ikävään

Kun tiedän, kun tiedän ma kaiken tään

Ja ma kaihoten kaipaan sinne

Ja mun sieluni silmin ma nään sen näyn

Salot, vihreät metsät, jos katuja käyn

Jos kuljen, jos kätkeyn minne

Ja mun huoneeni käynyt on ahtahaks

Ja sen ilma niin kumman painavaks

Ja ma syömmessä toivon jo salaa:

Tulis syksy ja metsät ne vihreät veis

Tulis talvi ja lumin ne peitteleis --

Kai silloin mun rauhani palaa!

Ұзақ гүлдейтін алма ағаштары бар

Бұғаздардың арқалары мен ауыздары бар

Жасыл ормандар мен қыраттар бар

Салқын кештер мен көлеңкелі көбелек бар

Тоғайда ойнайтын құстардың әні бар

Аңсаған қолдар бар

Менің миым аштықта

Білгенімде, бәрін білгенде

Ал мен сені сонда сағындым

Ал жан дүниемнің көзімен мен сол аянды көремін

Салос, жасыл ормандар, Көшелерге барсам

Жүрсем, қайда жасырсам

Ал менің бөлмем тар болып қалды

Ал оның ауасы біртүрлі ауыр

Мен тамақтанған кезде мен жасырын түрде үміттенемін:

Күз болып, орман жасылға айналар еді

Қыс келе жатыр және Люмин оларды жабады -

Менің тыныштығым сол кезде қайтады деп ойлаймын!