Dans l'eau de la claire fontaine - Georges Brassens

Dans l’eau de la claire fontaine

Elle se baignait toute nue

Une saute de vent soudaine

Jeta ses habits dans les nues

En détresse, elle me fit signe

Pour la vêtir, d’aller chercher

Des monceaux de feuilles de vigne

Fleurs de lis ou fleurs d’oranger

Avec des pétales de roses

Un bout de corsage lui fis

La belle n'était pas bien grosse:

Une seule rose a suffi

Avec le pampre de la vigne

Un bout de cotillon lui fis

Mais la belle était si petite

Qu’une seule feuille a suffi

Ell' me tendit ses bras, ses lèvres

Comme pour me remercier…

Je les pris avec tant de fièvre

Qu’ell' fut toute déshabillée

Le jeu dut plaire à l’ingénue

Car à la fontaine, souvent

Ell' s’alla baigner toute nue

En priant Dieu qu’il fît du vent

Qu’il fît du vent…

Мөлдір субұрқақтың суында

Ол жалаңаш шомылды

Желдің кенет ауысуы

киімдерін бұлтқа лақтырды

Қиналғанда ол мені шақырды

Оны киіндіру үшін, бару үшін

Жүзім жапырақтарының үйінділері

Лилия гүлдері немесе апельсин гүлдері

Раушан жапырақтарымен

Оған кеудешенің бір бөлігі жасалды

Сұлулық онша семіз емес еді:

Бір раушан гүл жеткілікті болды

Жүзім бұтасымен

Бір кесек пальто оны жасады

Бірақ сұлулық соншалықты кішкентай еді

Бір парақ жеткілікті болды

Ол маған қолдарын созды, еріндерін

Рахмет деген сияқты...

Мен оларды қатты қызбамен қабылдадым

Оның бәрі шешініп кеткен

Ойын тапқырлардың көңілінен шыққан болуы керек

Өйткені субұрқақтың жанында жиі

Ол жалаңаш суға кетті

Құдайдан жел сұрап дұға ету

Жел болсын...