Ты меня позови - Александр Марцинкевич

По синему небу летят облака.

По синему морю несется волна,

А ты как и прежде, а ты как и прежде

От меня далека.

Ты меня позови, позови.

Среди ночи меня разбуди.

Я к тебе приду, про любовь свою тебе я расскажу.

Я такую как ты, я такую как ты никогда не найду.

Ты меня позови я тебя люблю.

Лето проходит, осень придет.

И листья зеленые опадут.

Лишь только любовь, моя любовь

К тебе не пройдет.

Бұлттар көк аспанда ұшып барады.

Көгілдір теңіздің үстінде толқын жүгіреді,

Ал сен бұрынғыдай, сен бұрынғыдай

Менен алыс.

Сіз маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз.

Түн ортасында мені оят.

Мен саған келемін, мен саған махаббатымды айтамын.

Мен сен сияқтымын, мен сендей адамды ешқашан таппаймын.

Сіз маған қоңырау шалыңыз, мен сізді жақсы көремін.

Жаз өтеді, күз келеді.

Ал жасыл жапырақтар түседі.

Тек махаббат, махаббатым

Ол саған келмейді.