Грешен - Александр Марцинкевич

Я прошу, забудь меня,

Я тебе не пара.

В жизнь играю, как в рулетку,

Да и водку пью.

Счастлив я не буду, да и Бог не даст.

Грешен, грешен, грешен люди я.

За окном, за окном бушуют метели.

Рвутся струны у гитары.

Не зови, не зови, не приду.

Не приду я к тебе, ты меня не жди.

Снятся сны, что по крышам гоняю я голубей.

И они, улетая, зовут за собой.

Снятся сны, что по крышам гоняю я голубей.

И они, улетая, зовут за собой.

У воров свои законы.

И не мне их отменять.

А с дорожки этой нет пути назад.

А в душе хочу я, рядом быть с тобой.

И называть тебя женой.

За окном, за окном бушуют метели.

Рвутся струны у гитары.

Не зови, не зови не приду.

Не приду я к тебе, ты меня не жди.

Снятся сны, что по крышам гоняю я голубей.

И они, улетая, зовут за собой.

Снятся сны, что по крышам гоняю я голубей.

И они, улетая, зовут за собой.

Мені ұмытуыңды сұраймын

Мен сенің теңің емеспін.

Мен өмірді рулетка сияқты ойнаймын

Иә, мен арақ ішемін.

Мен бақытты болмаймын, Құдай да жібермейді.

Мен күнәһар, күнәһар, күнәһар адамдармын.

Сыртта, сыртта боран соғып тұр.

Гитараның ішектері үзіледі.

Қоңырау шалма, қоңырау шалма, мен келмеймін.

Мен саған келмеймін, сен мені күтпейсің.

Төбелерде көгершіндерді қуып бара жатқанымды армандаймын.

Ал олар ұшып бара жатып, өздерін шақырады.

Төбелерде көгершіндерді қуып бара жатқанымды армандаймын.

Ал олар ұшып бара жатып, өздерін шақырады.

Ұрылардың өз заңдары бар.

Ал оларды жою мен үшін емес.

Ал бұл жолдан кері қайтару жоқ.

Ал жүрегімде сенің жаныңда болғым келеді.

Ал сені әйел деп атаймын.

Сыртта, сыртта боран соғып тұр.

Гитараның ішектері үзіледі.

Қоңырау шалма, қоңырау шалма, мен келмеймін.

Мен саған келмеймін, сен мені күтпейсің.

Төбелерде көгершіндерді қуып бара жатқанымды армандаймын.

Ал олар ұшып бара жатып, өздерін шақырады.

Төбелерде көгершіндерді қуып бара жатқанымды армандаймын.

Ал олар ұшып бара жатып, өздерін шақырады.