Cuando Nadie Te Quiera - José Alfredo Jiménez

Cuando nadie te quiera,

cuando todos te olviden,

volverás al camino

donde yo me quedé;

volverás como todos:

con el alma en pedazos,

a buscar en mis brazos

un poquito de fe.

Cuando ya de tu orgullo

no te quede ni gota,

y la luz de tus ojos

se comience a apagar;

hablaremos entonces

del amor de nosotros,

y sabrás que mis besos,

los que tanto desprecias,

van a hacerte llorar.

Cuando nadie te quiera,

cuando todos te olviden,

y el destino implacable

quiera ver tu final;

yo estaré en el camino

donde tú me dejaste,

con los brazos abiertos

y un amor inmortal.

Porque quiero que sepas

que no sé de rencores,

que a través de mi madre

me enseñé a perdonar.

Y una vez que conozcas

mis tristezas de amores,

aunque tú no quisieras,

aunque nadie quisiera,

me tendrás que adorar.

Сені ешкім сүймегенде

сені бәрі ұмытқанда,

жолға қайта ораласыз

мен қайда қалдым;

сіз бәрі сияқты қайтасыз:

жанымен бірге,

құшағымда іздеу

аздап сенім

Сіздің мақтанышыңыз кезде

сенде бір тамшы қалмады,

және сіздің көзіңіздің нұры

ол өшеді;

сосын сөйлесеміз

бізге деген махаббаттан,

және сіз менің сүйгенімді білесіз,

сен сонша жек көретіндерді,

олар сені жылатады.

Сені ешкім сүймегенде

сені бәрі ұмытқанда,

және бұлжымас тағдыр

сіздің ақырыңызды көргіңіз келеді;

Мен жолда боламын

сен мені қайда қалдырдың

ашық қолдармен

және өлмейтін махаббат.

өйткені мен сенің білгеніңді қалаймын

Мен өшпенділік туралы білмеймін,

бұл менің анам арқылы

Мен өзімді кешіруді үйрендім.

Ал сіз бір рет білсеңіз

менің махаббат мұңым,

тіпті сен қаламасаң да

Ешкім қаламаса да

сен мені жақсы көруің керек.