В сказку пусти меня - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

В окнах твоих огни давно погашены,

Дом захватили сны сказкою крашены.

Дом захватили сны сказкою крашены.

В сказку пусти меня белой лебёдушкой,

Там подплыви ко мне сказочной лодочкой.

Проигрыш.

Лодочку обовью белой кувшинкою,

В душу твою войду колкою льдинкою.

В душу твою войду колкою льдинкою.

Может тоску мою так передам тебе

И наяву, тогда вспомнишь ты обо мне.

Проигрыш.

Сердце откроется, чтобы любовь пустить,

Белой лебёдушкой будет она там жить.

Белой лебёдушкой будет она там жить.

Ну, а пока огни в окнах погашены,

Дом захватили сны сказкою крашены.

Дом захватили сны сказкою крашены.

Сіздің терезелеріңізде шамдар әлдеқашан сөнген,

Үйді армандар басып алды, Ертегімен боялған.

Үйді армандар басып алды, Ертегімен боялған.

Ақ аққумен ертегіге кірейін,

Онда маған керемет қайықпен жүзіңіз.

Жеңілу.

Мен қайықты ақ лалагүлмен ораймын,

Өткір мұзбен жаныңа кіремін.

Өткір мұзбен жаныңа кіремін.

Мүмкін сағынышымды саған жеткізермін

Ал шын мәнінде, сонда сен мені есіңе аласың.

Жеңілу.

Сүйіспеншілікке жол беру үшін жүрек ашылады

Ол сонда ақ аққу болып өмір сүреді.

Ол сонда ақ аққу болып өмір сүреді.

Терезедегі шамдар сөніп тұрғанда,

Үйді армандар басып алды, Ертегімен боялған.

Үйді армандар басып алды, Ертегімен боялған.