Ces gens-là - Ange

D’abord;

d’abord

Y’a l’an, lui qu’est comme un melon

Lui qu’a un gros nez

Vu qui sais plus son nom, Monsieur

Tellement qui boit

Tellement qu’il a bu

Qui fait rien de ses dix doigts

Mais lui qui n’en peut plus

Lui qu’est compltement cuit

Et qui se prend pour le roi

Qui se saole toutes les nuits

Avec du mauvais vin

Mais qu’on retrouve matin

Dans l’glise qui roupille

Raide comme une saillie

Blanc comme un cierge de Pques

Et puis qui balbutie

Et qu’a l’oeil qui divague

Faut vous dire Monsieur

Que chez ces gens-l

On ne pense pas, Monsieur

On ne pense pas

On prie

Et puis y a l’autre

Des carottes dans les cheveux

Qu’a jamais vu un peigne

Qu’est mchant comme une teigne

Mme qu’il donnerait sa chemise

A des pauvres gens heureux

Qu’a mari la Denise

Une fille de la ville

Enfin d’une autre ville

Et que c’est pas fini

Qui fait ses petites affaires

Avec son p’tit chapeau

Avec son p’tit manteau

Avec sa p’tite auto

Qu’aimerait bien avoir l’air

Mais qu’a pas l’air du tout

Faut pas jouer les riches

Quand on a pas le sou

Faut vous dire Monsieur

Que chez ces gens~l

On ne vit pas, Monsieur

On ne vit pas

On triche!

Et puis y’a les autres

La mre qui n’dit rien

Ou bien n’importe quoi

Et du soir au matin

Sous sa belle gueule d’aptre

Et dans son cadre en bois

Y’a la moustache du pre

Qu’est mort d’une glissade

Et qui regarde son troupeau

Bouffer la soupe froide

Et a fait des grands (guff)

Et a fait des grands (guff)

Et puis y’a la tout’vieille

Qu’en finit pas de vibrer

Et qu’on attend qu’elle crve

Vu qu' c’est elle qu’a l’oseille

Et qu’on coute mme pas

C' que ses pauvres mains racontent

Faut vous dire, Monsieur

Que chez ces gens-l

On ne cause pas, Monsieur

On ne cause pas

On compte

Mais il est tard, Monsieur

Y faut que j’rentre chez moi

(Texte: Jacques Brel)

Editions POURCHENEL (Bruxelles)

Бірінші;

ең біріншіден

Жылы бар, қауын сияқты

Оның үлкен мұрны бар

Оның атын кім білетінін көрдік, сэр

Кім көп ішеді

Ол сонша ішті

Кім он саусағымен ештеңе істемейді

Бірақ енді шыдай алмайтын адам

Толық піскен адам

Ал кім оны патша деп санайды

Кім әр түнде мас болады

Жаман шараппен

Бірақ біз оны таңертең табамыз

Ұйқыдағы шіркеуде

Кернеу сияқты қатты

Пасха шамы сияқты ақ

Сосын кім кекіреді

Ал қыдырған көздің несі бар

Сізге айту керек мырза

Бұл адамдарда

Біз ойламаймыз, сэр

Біз ойламаймыз

Біз дұға етеміз

Сосын екіншісі бар

Шашыңыздағы сәбіз

Тарақ не көрді

Саңырауқұлақ сияқты зұлымдық не

Тіпті көйлегін берсе де

Кедей бақытты адамдарға

Денис үйленді

Қала қызы

Ақыры басқа қаладан

Ал біткен жоқ

кім өз ісімен айналысады

Кішкентай қалпағымен

Кішкентай пальтосымен

Кішкентай көлігімен

Сіз қандай болғыңыз келеді

Бірақ ол қандай көрінеді

Байларды ойнама

Бір тиыныңыз жоқ кезде

Сізге айту керек мырза

Бұл адамдарда

Біз өмір сүрмейміз, сэр

Біз өмір сүрмейміз

Біз алдаймыз!

Содан кейін басқалары бар

Ештеңе айтпайтын ана

Немесе кез келген

Және кештен таңға дейін

Оның сұлу елшісінің жүзінің астында

Және оның ағаш жақтауында

Әкесінің мұрты бар

Кім тайғақтан өлді

Және оның отарын бақылайды

Суық сорпа ішіңіз

Және керемет жасады (гуфф)

Және керемет жасады (гуфф)

Сосын ескісі бар

Бұл ешқашан тербелуді тоқтатпайды

Ал біз оның өлгенін күтеміз

Өйткені оның қолында қымыздық бар

Және бұл бізде тіпті қымбат емес

Оның кедей қолдары не дейді

Сізге айту керек, сэр

Бұл адамдарда

Біз сөйлеспейміз, сэр

Біз сөйлеспейміз

Біз санаймыз

Бірақ кеш болды, сэр

Мен үйге баруым керек

(Мәтін: Жак Брел)

POURCHENEL басылымдары (Брюссель)