Странница осень - Валерий Меладзе, Константин Меладзе

Появилась раньше времени

Снега белого первая проседь,

Мысли грустные навеяла

Нелюдимая странница-осень.

То мне голос твой почудится,

То шаги твои слышу за дверью,

А в душе моей распутица,

Не прикажешь ей в чудо поверить.

Припев:

Больше не хочу, не хочу расставаться,

В шорохе любом твои слышать шаги.

Больше не хочу, не хочу ошибаться,

В холоде ночном изнывать от тоски.

Отпусти меня бессоница,

Не смотри в окно полной луной,

Мне теперь покоя хочется,

Ах, судьба моя, пошли мне покоя.

Припев:

Больше не хочу, не хочу расставаться,

В шорохе любом твои слышать шаги.

Больше не хочу, не хочу ошибаться,

В холоде ночном изнывать от тоски.

Уақытынан бұрын пайда болды

Ақ қар, бірінші сұр,

Қайғылы ойлар шабыттандырды

Көңілсіз қаңғыбас-күз.

Сонда сенің дауысың маған көрінер,

Сонда мен сіздің қадамдарыңызды есіктің сыртында естимін,

Ал менің жанымда лай бар,

Оған ғажайыпқа сенуін айтпа.

Хор:

Мен кеткім келмейді, мен кеткім келмейді,

Кез келген сыбдырда қадамдарыңызды тыңдаңыз.

Мен енді қаламаймын, қателескім келмейді

Түннің салқынында мұңдан қаңырап.

Маған ұйқысыздыққа жол беріңіз

Толық аймен терезеге қарамаңыз

Енді мен тыныштықты қалаймын

О, тағдырым, маған тыныштық жібер.

Хор:

Мен кеткім келмейді, мен кеткім келмейді,

Кез келген сыбдырда қадамдарыңызды тыңдаңыз.

Мен енді қаламаймын, қателескім келмейді

Түннің салқынында мұңдан қаңырап.