Иволга - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Отцвела черёмуха и сирень душистая,

Только ты всё, Иволга, птица голосистая,

Всё поёшь и плачешься о судьбе своей.

Только ты всё, Иволга, птица голосистая,

Всё поёшь и плачешься о судьбе своей.

Отчего слезой-тоской очи так туманятся,

Птица желтокрылая ты ли не поймёшь.

Отчего так, Иволга, сердце больно ранится,

Когда ты над речкою плачешь и поёшь.

Отчего так, Иволга, сердце больно ранится,

Когда ты над речкою плачешь и поёшь.

Проигрыш.

Ах, как он девчонку глупую и юную

На руках ласкал, носил, тот красавец лель.

И кружила голову, майской ночкой лунною,

О любви неведомой шалая свирель.

И кружила голову, майской ночкой лунною,

О любви неведомой шалая свирель.

Где же ты тропиночка в розах серебристая,

Где хрустальный, сладостный звон среди ветвей?

Только ты всё, Иволга, птица голосистая,

Всё поёшь и жалишься о судьбе своей.

Только ты всё, Иволга, птица голосистая,

Всё поёшь и жалишься о судьбе своей.

Құс шие мен хош иісті сирень сөнді,

Тек сен, Ориоле, дауысты құс,

Тағдырыңды айтып, жылай бересің.

Тек сен, Ориоле, дауысты құс,

Тағдырыңды айтып, жылай бересің.

Неліктен көз жасты аңсаған бұлыңғыр,

Сары қанатты құс, түсінбейсің бе.

Неге олай, Ориоле, жүрегім ауырады,

Өзеннің үстінде жылап, ән салғанда.

Неге олай, Ориоле, жүрегім ауырады,

Өзеннің үстінде жылап, ән салғанда.

Жеңілу.

О, ол қандай ақымақ, жас

Қолтығынан сипап, киіп, әлгі сымбатты жігіт лел.

Мамырдың айлы түніне басын бұрды,

Белгісіз қаңғыбас құбырдың махаббаты туралы.

Мамырдың айлы түніне басын бұрды,

Белгісіз қаңғыбас құбырдың махаббаты туралы.

Қайдасың, раушан гүліндегі күміс жол,

Бұтақтардың арасында кристалл, тәтті шырылдаған қайда?

Тек сен, Ориоле, дауысты құс,

Бәрін жырлайсың, тағдырыңа шағым айтасың.

Тек сен, Ориоле, дауысты құс,

Бәрін жырлайсың, тағдырыңа шағым айтасың.