Эх, ма, лето не зима - Филипп Киркоров

Полдень весенний, река серебрится,

Вышел из храма народ.

Праздник престольный в казачьей станице,

Мирный тринадцатый год.

Ласточки кружат и солнышко светит,

В белом сады, как в снегу.

И веселясь, словно малые дети,

Пляшут казаки в кругу.

Припев:

Эх-ма!

Лето — не зима,

Эх-ма!

Кабы денег тьма,

Кубань-река и Дон-река,

Гуляй, казак, гуляй пока.

Эх-ма!

Лето — не зима,

Эх-ма!

Горе — от ума,

Все отберут у казака,

Ну, а пока — гуляй пока.

Тихо казачки ведут разговоры,

Чинно стоят старики.

И невдомек им, что кончатся скоро

Вольные эти деньки.

Мир назовут этот глупым и старым,

Все, скажут, надо на слом,

И бесполезной бумагою станут

Деньги с двуглавым орлом.

Припев.

Дыни, арбузы, пшеничные булки —

Щедрый зажиточный край.

И на престоле сидит в Петербурге

Батюшка Царь Николай.

Трудно поверить, что скоро запляшет

Красный семнадцатый год.

Знают лишь на небе ангелы ваши,

Что вас, станичники, ждет.

Припев.

(2)

Көктемгі түстен кейін өзен күмістейді,

Адамдар ғибадатхананы тастап кетті.

Казак ауылындағы патронаттық мереке,

Бейбіт он үшінші жыл.

Қарлығаштар айналып, күн жарқырайды,

Ақ бақтарда, қар сияқты.

Кішкентай балалар сияқты көңілді,

Казактар ​​шеңбер жасап билеп жатыр.

Хор:

Е-ма!

Жаз қыс емес

Е-ма!

Ақшаның қараңғылығы болса,

Кубан өзені мен Дон өзені,

Жүр, казак, әзірше жүр.

Е-ма!

Жаз қыс емес

Е-ма!

Қасірет - ақылдан

Казактан бәрі алынады,

Ал, әзірше - әзірше жүре бер.

Тыныш казактар ​​сөйлеп жатыр,

Онда қарттар тұр.

Ал олар жақын арада бітетінінен бейхабар

Бұл күндері тегін.

Бұл әлем ақымақ және ескі деп аталады,

Олардың айтуынша, бәрі жойылуы керек,

Ал жарамсыз қағазға айналады

Екібасты бүркіт бар ақша.

Хор.

Қауын, қарбыз, бидай орамдары -

Кең байтақ жер.

Және Петербургте таққа отырады

Әкесі Николай патша.

Жақында билейді дегенге сену қиын

Қызыл он жетінші жыл.

Оны көктегі періштелерің ғана біледі

Сіздерді не күтіп тұр, ауыл тұрғындары.

Хор.

(2)