Похороны любви - Шмели

Вот осталась сама на весь мир,

Окружила тоска тень мою.

Боль изгнала покой, вместо линий — пунктир,

Но не буду с тобой, пусть я даже сгорю.

Места нет мне в огромной, огромной любви,

Моё имя — Вселенская Тьма.

Лунный свет мой погас в объятиях твоих

И не вернётся к тебе никогда.

время жить, но так страшно до слез

Час испить мне дух всех текил,

Или просто одной на машине в мороз

По Москве ночной до потери всех сил.

Места нет мне в огромной, огромной любви,

Моё имя — Вселенская Тьма.

Лунный свет мой погас в объятиях твоих

И не вернётся к тебе никогда.

Мұнда ол бүкіл әлем үшін қалды,

Көлеңкемді мұң қоршап алды.

Ауырсыну тыныштықты жойды, сызықтардың орнына - нүктелі сызық,

Бірақ жанып кетсем де жаныңда болмаймын.

Мен үшін үлкен, үлкен махаббатта орын жоқ,

Менің атым әмбебап қараңғылық.

Құшағыңда ай сәулем сөнді

Және ешқашан саған қайтып келмейді.

өмір сүру уақыты, бірақ көз жасы үшін қорқынышты

Маған текиланың рухын ішетін кез келді,

Немесе суықта көлікте жалғыз

Мәскеуде түнде барлық күш жоғалғанға дейін.

Мен үшін үлкен, үлкен махаббатта орын жоқ,

Менің атым әмбебап қараңғылық.

Құшағыңда ай сәулем сөнді

Және ешқашан саған қайтып келмейді.