Песня для старшей дочери - Олег Митяев, Константин Тарасов

Будет небо просвечивать завтрашним днем,

Будет блекнуть большая луна,

Будешь ты у костра любоваться огнем,

Ни невеста еще, ни жена.

И себя еще будет нисколько не жаль,

Да и рано о чем-то жалеть,

И еще не коснулась земная печаль

Этих худеньких девичьих плеч.

Будет падать на ели обильным дождем

Невесомый, густой звездопад,

Будешь ты горячо говорить ни о чем,

Невпопад, невпопад, невпопад.

Сквозь открытую в поле стеклянную дверь

Забредет васильковый рассвет.

Будет жутко от радости и от потерь,

И смешным будет чей-то совет.

Будет так, как захочет упрямо душа,

И молвы осужденье, и стыд,

И захочется в город далекий сбежать

И спалить все листы и мосты.

По загару плеча будет локон стекать

В пляске бликов слепого дождя,

Будут ходики с ним в ритме пульса стучать

И молчать, когда он без тебя.

А потом будут падать на крышу снега,

И пурга колыбельную петь.

Будут в окна заглядывать снег и беда,

Будут санки по снегу скрипеть.

Станут речи мудрей, а улыбка скупа,

И слабей новогодний дурман.

Будет девушку сын твой домой провожать

Сквозь неоновых улиц туман.

Будешь ждать, будешь долго в окошко смотреть,

И уже не уснуть до утра,

А над лесом немым будет спутник лететь,

Будет кто-то сидеть у костра.

А над лесом немым будет спутник лететь…

Ертең аспан жарқырайды

Үлкен ай сөнеді

Оттың жанындағы отқа тамсанасың ба,

Әлі келін де емес, әйел де емес.

Сіз әлі де өзіңізді аямайсыз,

Иә, бір нәрсеге өкінуге әлі ерте,

Ал жердегі мұң әлі қозғалған жоқ

Сол арық қыздың иықтары.

Ол қатты жаңбырда шыршаларға түседі

Салмақсыз, тығыз жұлдыздар,

Сіз бірдеңе туралы құмарта айтасыз ба,

Орынсыз, орынсыз, орынсыз.

Далада ашылған шыны есік арқылы

Жүгері гүлі көк таң атқанша.

Бұл қуаныш пен жоғалтудан қорқынышты болады,

Ал біреудің кеңесі күлкілі болады.

Қыңыр жан қалағандай болады,

Ал айыптау, ұят туралы қауесет,

Ал сіз алыс қалаға қашқыңыз келеді

Және барлық парақтар мен көпірлерді өртеп жіберіңіз.

Бұйра иықтың тотысынан төмен түседі

Соқыр жаңбырдың жарқырауының биінде,

Онымен импульс ырғағында қағып тұрған сағаттар болады

Ал ол сенсіз жүргенде үндеме.

Содан кейін олар қардың төбесіне түседі,

Ал бесік жырын айту үшін боран.

Қар мен қиыншылық терезелерден көрінеді,

Шана қарда сықырлайды.

Сөз дана болады, күлкі сараң болады,

Және әлсіз жаңа жылдық допинг.

Сіздің ұлыңыз қызды үйге апарады

Неон көшелерінде тұман.

Күтесің, терезеге ұзақ қарайсың,

Таң атқанша ұйықтама,

Тыныш орманның үстінен спутник ұшады,

Біреу оттың жанында отырады.

Ал үнсіз орманның үстінен спутник ұшады...