Ах, какая пропажа - Олег Митяев, Константин Тарасов

Ах, какая пропажа — пропала зима!

Но не гнаться ж за нею на север.

Умирают снега, воды сходят с ума,

И апрель свои песни посеял.

Ну да что до меня, — это мне не дано:

Не дари мне ни осень, ни лето,

Подари мне февраль — три сосны под окном

И закат, задуваемый ветром.

Подари мне февраль — три сосны под окном

И закат, задуваемый ветром.

Полоса по лесам золотая легла,

Ветер в двери скребет, как бродяга.

Я тихонечко сяду у края стола,

Никому ни в надежду, ни в тягость.

Все глядят на тебя — я гляжу на одно:

Как вдали проплывает корветом

Мой веселый февраль — три сосны под окном

И закат, задуваемый ветром.

Поклянусь хоть на Библии, хоть на кресте,

Что родился не за пустяками:

То ль писать мне Христа на суровом холсте,

То ль волшебный разыскивать камень.

Дорогие мои, не виновно вино,

На огонь не наложено вето,

А виновен февраль — три сосны под окном

И закат, задуваемый ветром.

Ах, как мало я сделал на этой земле:

Не крещен, не учен, не натружен,

Не похож на грозу, не подобен скале,

Только детям да матери нужен.

Ну да что же вы все про кино, про кино —

Жизнь не кончена, песня не спета:

Вот вам, братцы, февраль — три сосны под окном

И закат, задуваемый ветром.

О, неткен ысырап – қыс кетті!

Бірақ оны солтүстікке қума.

Қарлар өліп жатыр, сулар құлдырап барады

Ал, сәуір өз әндерін септі.

Иә, маған келетін болсақ, бұл маған берілмейді:

Маған күзді де, жазды да берме,

Маған ақпанды беріңіз - терезе астындағы үш қарағай

Ал жел соққан күн батуы.

Маған ақпанды беріңіз - терезе астындағы үш қарағай

Ал жел соққан күн батуы.

Ормандарда алтын жолақ жатыр,

Есіктен соққан жел қаңғыбас сияқты тырналады.

Мен үстелдің шетіне тыныш отырамын,

Үміт жоқ, ауыртпалық жоқ.

Барлығы саған қарайды - мен бір нәрсеге қараймын:

Корвет қанша қашықтықта жүзеді

Менің көңілді ақпаным – терезе астындағы үш қарағай

Ал жел соққан күн батуы.

Мен тіпті Киелі кітапта, тіпті айқышта да ант етемін,

Туған нәрсе бекер емес:

Немесе маған қатал кенепте Мәсіх деп жаз,

Немесе тасты сиқырлы іздеу.

Қымбаттым, шарап кінәлі емес,

Өртке вето қойылмайды,

Ақпан кінәлі - терезе астындағы үш қарағай

Ал жел соққан күн батуы.

О, мен бұл жер бетінде қаншалықты аз жасадым:

Шомылдыру рәсімінен өтпеген, оқымаған, артық жұмыс жасамаған,

Найзағайдай емес, жартас сияқты емес,

Тек балалар мен аналарға керек.

Сіз кино туралы не айтасыз, кино туралы -

Өмір бітпейді, ән айтылмайды:

Міне, ағайындар, ақпан – терезе астындағы үш қарағай

Ал жел соққан күн батуы.