A l'ombre du cœur de ma mie - Georges Brassens

A l’ombre du cœur de ma mie

Un oiseau s'était endormi

Un jour qu’elle faisait semblant

D'être la belle au bois dormant

Et moi me mettant à genoux

Bonnes fées sauvegardez-nous

Sur ce cœur j’ai voulu poser

Une manière de baiser

Alors cet oiseau de malheur

Se mit à crier au voleur

Au voleur et à l’assassin

Comme si j’en voulais à son sein

Aux appels de cet étourneau

Grand branle-bas dans Landerneau

Tout le monde et son père accourt

Aussitôt lui porter secours

Tant de rumeurs de grondements

Ont fait peur aux enchantements

Et la belle désabusée

Ferma son cœur à mon baiser

Et c’est depuis ce temps ma sœur

Que je suis devenu chasseur

Que mon arbalète à la main

Je cours les voies et les chemins

Сүйіктім жүрегімнің көлеңкесінде

Бір құс ұйықтап қалды

Бір күні ол кейіп танытты

Ұйқыдағы сұлу болу

Ал мен тізерлеп отырмын

Жақсы перілер бізді құтқарады

Осы жүрекке жатқым келді

Сүйісу жолы

Сондықтан бұл бақытсыздық құсы

Ұры деп айқайлай бастады

Ұры мен өлтірушіге

Мен оның ішінде біраз нәрсені қалайтын сияқтымын

Бұл жұлдыздың қоңыраулары бойынша

Ландернодағы үлкен шу

Барлығы әкесімен бірге жүгіріп келеді

Оған дереу көмектес

Айқай-шу туралы көп қауесет

Сиқырларды қорқытты

Және көңілі қалған сұлулық

Менің сүйгеніме жүрегін жауып тастады

Содан бері ол менің әпкем болды

Мен аңшы болдым

Қолымдағы арбалетке қарағанда

Мен жолдар мен жолдарды жүргіземін