Im Embryovernichtungslager - Letztlich bleibt uns nur die Hölle - Samsas Traum

Gram und Stolz und Zuversicht:

Die Kräfte, die die Wege ebnen

Halten was die Nacht verspricht…

Lilith:

Daß wir uns hier erneut begegnen

Die Armee der Verdammten:

Wir drehen uns im Teufelskreis

Aus weiß wird schwarz, aus schwarz wird weiß

Hinter den Bäumen, krank und hager

Im Embryovernichtungslager

Wir tanzen Euren Totentanz

Und alles, was einstmals verbarg

Legt nun die letzte Wahrheit brach:

Am Ende bleibt Euch nur die Hölle

Schaffner:

Verehrte Fahrgäste, wir begrüßen Sie recht herzlich im Schnellzug

Ins Embryovernichtungslager.

Unser nächster planmäßiger Halt ist

Nibelheim

Die Armee der Verdammten:

Scharlachroter Kindersarg

An Deinen Wänden, hölzern, karg

Zerbrechen im Takt der Glockenschlägel

Die weichen Kinderfingernägel

Samuel:

Ist dies das Ende

Des Alptraums der mein Leben ist?

Lilith:

Die Saat, die in mir lebt

Sich unter meinem Herzen hebt

Die Armee der Verdammten:

Von der Decke hängen

Aufgereiht an Haken Embryonen

Ihre Rufe überdauern

Euer Leben, gar Äonen

Schaffner:

Verehrte Reisende, bitte beachten Sie: wegen einer Zugüberholung

Verzögert sich unsere Weiterfahrt um sieben Minuten

Ich wiederhole: um sieben Minuten

Maximilian:

Alle sind versammelt

Um den neuen Gott zu preisen

Um das Kindlein aus dem Mutterleib

Mit Engelsklauen, Schicksalsatem, Feuerwind zu reißen

Aleksandar:

Jede Brücke ist verbrannt

Und jede Umkehr ausgeschlossen

Tausend Wege, eine Richtung:

Beide:

In das Licht das Euch verzehrt

Die Freiheit nimmt und Gottes Willen lehrt!

Der Chor der toten Namen:

Trägst Du einen Traum nur

Trägst Du jeden Traum zu Grabe

All die Ängste, all die Bilder

Sind kein Fluch, sie sind die Gabe

Mit der Engel Dich beschenken

Wenn sie Dich bei der Geburt berühren

Mit der sie Dein Leben lenken

Dich heimlich auf ihren Wegen führen

Alistair:

Alle wollen nur die eine

Alle wollen nur das Kind…

Gregorius:

Das über Recht und Unrecht

Und den Fortbestand der Welt bestimmt

Alistair:

Das, wenn es erst herangewachsen

Und zu voller Kraft gelangt ist

Sich mit seinem Schöpfer mißt…

Gregorius:

…und eine neue Flagge hißt

Eva:

Hängt die Schlampe höher!

Hängt sie zu den andern

Mißgeburten deren Seelen

Dort unter der Decke wandern

Hängt die Schlampe höher

Schlitzt die Fotze vorher auf

Und reißt ihr den verfluchten Balg

Mitsamt dem Uterus heraus!

Der Chor der toten Namen:

Trägt sie dieses eine

Trägt sie jedes Kind zu Grabe:

Dann verleugnet sie die Herkunft

Dann entsagt sie ihrer Gabe

Selbst wenn sie kurz den Alptraum stillt

Ob sie will oder nicht:

Sie entkommt niemals dem Morgengrauen

Und der Stimme Gottes, die in ihr spricht

Erzähler:

Vorbei an all den Truggestalten

Entlang kupferbrauner, alter

Wände gräbt sich ein Nachtfalter

Seine Flugbahn, nicht zu halten

Strebt er nach der Türe hin

Durch deren Spalt gleißendes Licht

Wie Blut aus offenen Wunden bricht

Und schwindet dann gänzlich darin

Samuel und Lilith

Folgen eilig seinem Locken

Und bestaunen jenes Schauspiel

Das für sie der langen Reise Ziel

Bedeutet: wie Silberschneeflocken

Gleiten aberabertausend Motten

Durch das Lichter der Halle

Wehmütig dahin

Die unscheinbar gefärbten Flügel

Aufbrausend und ungestüm

Umfliegen sorglos, sogar kühn

Erhaben über jedes Zweifels Zügel

Einen Sprengkörper

Viel höher noch als jeder Turm:

Mit großen Augen sehen sie

Die Traumtötungsmaschinerie

Lilith:

Sie sind uns auf den Fersen, dicht

Ich hör' schon ihre Stimmen

Samuel:

Uns bleibt nichts and’res übrig

Als die Bombe zu erklimmen

Ich weiß nicht, was passieren wird:

Hör' ich in mich hinein

Scheint dies für einen von uns beiden

Jetzt der letzte Weg zu sein

Lilith:

Du weißt viel über Menschen

Doch Du weißt nichts über mich:

Sieh' unter Dich, begreife

Daß der Zeitpunkt ab dem ich

Nicht mehr nur ich selbst war…

Samuel:

Weit früher liegt als ich glaube?

Was heißt…

Lilith:

Das heißt, daß ich uns beiden

Noch heute Nacht das Letzte raube

Die Armee der Verdammten:

Husch, husch, kleines Mädchen

Dreh' an der Uhren Rädchen

So schnell Du kannst die Zeit zurück

Sonst bringt die letzte Nacht kein Glück

Samuel:

Ist dies das Ende

Des Alptraums, der mein Leben ist?

Lilith:

Die Folgen sind mir jetzt egal

Denn Fäden lassen eine Wahl:

Ich löse ihre Knoten auf

Und lasse Dich im Lichte stehen

Manche Dinge kann man eben

Selbst mit Liebe nicht erkämpfen

Folge nicht des Herzens Lauf

Und liebst Du mich, läßt Du mich gehen

Samuel:

Ich traf Dich zweimal im Leben

Nichts wird mehr den Aufprall dämpfen

Denn am Ende bliebt uns nichts

Als tiefer Hölle Einsamkeit

Die uns zerstört, uns auffrißt

Und mich bis in alle Ewigkeit

Daran erinnern würde, was

Ich diese Nacht verloren habe

Ich vertraue meiner Herkunft

Und ich glaube meiner Gabe:

Die Hoffnung stirbt zuletzt

Vor ihr verendet meine Zukunft

Mein Herz ist ein schwarzer Klumpen

Meine Seele, sie ist wund

So will ich, daß Du den Alptraum in mir

Ein für alle Male stillst:

Steck' sie mir in den Mund

Bitte…

Lilith:

Wie Du willst

Der Chor der toten Namen:

Trägst Du nur die Liebe

Trägst Du alle Welt zu Grabe

All die Hoffnung, all die Sehnsucht

Ist kein Fluch, sie ist die Gabe

Mit der Engel Dich beschenken

Wenn sie Dich bei der Geburt berühren

Mit der sie Dein Leben lenken

Vom Anfang an’s Ende führ'n

Und an des Endes Anfang

Schwebt fernab von Zeit und Raum

Zwischen Licht und Dunkelheit

Erneut ein allerletzter Traum

Der die Zeit zum nächsten Ende wiegt

Die Leere füllt, die Angst besiegt

Und aus verlor’ner Zauberkraft

Sich immer wieder selbst erschafft

Қайғы мен мақтаныш және сенімділік:

Жолды тегістейтін күштер

Түн уәде еткен нәрсені орындаңыз ...

Лилит:

Осы жерде тағы кездескеніміз

Қарғыс атқандардың армиясы:

Біз тұйық шеңберге барамыз

Ақ қара болады, қара ақ болады

Ағаштардың артында, ауру және әлжуаз

Эмбриондардың өлім лагерінде

Біз сіздің өлім биіңізді билейміз

Және бір кездері жасырғанның бәрі

Енді соңғы ақиқатты жерге тастаңыз:

Ақырында саған тозақ қана қалады

Дирижер:

Құрметті жолаушылар, сіздерді жедел пойызға қош келдіңіздер

Эмбриондарды жою лагеріне.

Келесі жоспарланған аялдама

Нибельхайм

Қарғыс атқандардың армиясы:

Scarlet Балалар табыт

Қабырғаларыңызда ағаш, тақыр

Қоңыраулардың соғуын бұзу

Балалардың жұмсақ тырнақтары

Сэмюэл:

Бұл соңы ма

Бұл менің өмірім қорқынышты ма?

Лилит:

Менде өмір сүретін тұқым

жүрегімнің астынан көтеріледі

Қарғыс атқандардың армиясы:

Төбеден ілулі

Ілмектерге эмбриондарға тізілген

Олардың беделі жоғары

Сіздің өміріңіз, тіпті ғасырларыңыз

Дирижер:

Құрметті саяхатшылар, назар аударыңыз: пойыздың күрделі жөндеуіне байланысты

Біздің алдағы сапарымыз жеті минутқа кешіктіріледі

Қайталап айтамын: жеті минутта

Максимилиан:

Барлығы жиналып қалды

Жаңа құдайды мадақтау үшін

Құрсақтан шыққан нәресте туралы

Періште тырнақтарымен жыртып, Тағдыр тынысы, от жел

Александр:

Әрбір көпір өртенді

Және кез келген кері қайтару алынып тасталды

Мың жол, бір бағыт:

Екеуі де:

Сізді жейтін нұрға

Бостандық Құдайдың еркін қабылдайды және үйретеді!

Өлі есімдердің хоры:

Сіз тек арманды алып жүрсіз

Сіз әр арманыңызды жерлейсіз

Барлық қорқыныш, барлық бейнелер

Қарғыс емес, олар сыйлық

Қандай періштелер сізге сыйлықтар береді

Туған кезде олар сізге қол тигізгенде

Олар сіздің өміріңізді басқарады

сені жасырын түрде олардың жолдарымен жетелейді

Алистер:

Барлығы біреуді ғана қалайды

Барлығы балалы болғанын қалайды...

Григорий:

Бұл дұрыс пен бұрыс туралы

Және дүниенің жалғасуын анықтады

Алистер:

Ол тек есейгенде

Және толық қуатқа жетті

Өзін Жаратушысына қарсы өлшейді...

Григорий:

...және жаңа туды көтер

Хауа:

Мына қаншықты жоғары іліңіз!

Оларды басқалармен бірге іліңіз

жаны бар ақымақтар

Онда көрпенің астында жүріңіз

Мына қаншықты жоғары іліп қойыңыз

Пизканы алдын ала кесіңіз

Ал одан қарғыс атқан терісін жұлып ал

Жатырмен бірге!

Өлі есімдердің хоры:

Ол мынаны киіп жүр ме?

Ол әр баланы қабірге апарады:

Содан кейін ол шығу тегін жоққа шығарады

Содан кейін ол сыйлықтан бас тартады

Бұл қорқынышты қысқаша тыныштандырса да

Ол қаласа да, қаламаса да:

Ол таңнан ешқашан қашпайды

Оның ішінде Құдайдың дауысы сөйлейді

Айтушы:

Барлық фантомдардан өтті

Бойында мыс-қоңыр, ескі

Көбелек қабырғаға үңіле бастайды

Оның траекториясы, ұстап тұру үшін емес

Ол есікке ұмтылады

Олардың арасы арқылы нұр шашады

Ашық жаралардан қан қалай үзіледі

Содан кейін оған толығымен жоғалады

Сэмюэл мен Лилит

оның арбауына еруге асығыңыз

Және бұл көрініске таң қалдыңыз

Олар үшін ұзақ сапардың мақсаты

Мағынасы: күміс снежинкалар сияқты

Мыңдаған көбелектер сырғанайды

Залдың жарығы арқылы

Қатты кетті

Көзге көрінбейтін боялған қанаттар

Жаман және жігерлі

Абайсызда, тіпті батылдықпен ұшыңыз

Күмәнсіз тізгінді

Жарылғыш құрылғы

Кез келген мұнарадан әлдеқайда жоғары:

Олар үлкен көздерімен көреді

Арман өлтіретін машина

Лилит:

Олар біздің құйрығымызда, жақын

Мен олардың дауыстарын қазірдің өзінде естимін

Сэмюэл:

Бізде басқа ештеңе қалмады

Бомбаға көтерілуден гөрі

Мен не болатынын білмеймін:

Мен өзімді тыңдаймын

Бұл бірімізге ұқсайды

Енді соңғы жол

Лилит:

Сіз адамдар туралы көп білесіз

Бірақ сен мен туралы ештеңе білмейсің:

Төменге қараңыз, түсініңіз

Сол уақыттан бастап мен

Бұл енді тек мен емес еді...

Сэмюэл:

Мен ойлағаннан әлдеқайда ертерек пе?

Аты кім…

Лилит:

Яғни, мен екеуміз

Бүгін түнде соңғысын ұрлаңыз

Қарғыс атқандардың армиясы:

Тыныш, тыныш, кішкентай қыз

Сағат дөңгелегін бұраңыз

Уақытты мүмкіндігінше тезірек кері қайтарыңыз

Әйтпесе, соңғы түн сәттілік әкелмейді

Сэмюэл:

Бұл соңы ма

Бұл менің өмірім қорқынышты ма?

Лилит:

Енді оның салдары мені қызықтырмайды

Өйткені ағындар таңдау қалдырады:

Мен олардың түйіндерін шешемін

Және өзіңізді жарықта тұруға рұқсат етіңіз

Сіз кейбір нәрселерді жасай аласыз

Махаббатпен де күресуге болмайды

Жүрегіңіздің жолымен жүрмеңіз

Ал сен мені жақсы көрсең, жібересің

Сэмюэл:

Мен сені өмірде екі рет кездестірдім

Ештеңе енді әсерді баса алмайды

Өйткені, түптеп келгенде бізде ештеңе қалмады

Терең тозақ сияқты жалғыздық

Бізді құрту, жеу

Ал мен мәңгілікке

Нені еске алар еді

Мен сол түні жоғалттым

Мен өзімнің шыққан тегіме сенемін

Мен өз сыйлығыма сенемін:

Үміт соңғы болып өледі

Менің болашағым оның алдында өледі

Жүрегім қара домалақ

Жаным, ауырып тұр

Сондықтан мендегі қорқынышты жойғаныңызды қалаймын

Біржола үнсіз:

Оларды аузыма сал

Өтінемін…

Лилит:

Өзіне тәуелді

Өлі есімдердің хоры:

Сіз тек махаббатты алып жүресіз

Сіз бүкіл әлемді көмесіз

Барлық үміт, барлық сағыныш

Қарғыс емес, ол сыйлық

Қандай періштелер сізге сыйлықтар береді

Туған кезде олар сізге қол тигізгенде

Олар сіздің өміріңізді басқарады

Басынан аяғына дейін жеткізіңіз

Ал соңында - бастама

Уақыт пен кеңістіктен алыс жүзеді

Жарық пен қараңғылықтың арасында

Тағы бір соңғы арман

Бұл келесі соңына дейін уақытты өлшейді

Бос орынды толтыру, қорқынышты жеңу

Және жоғалған сиқырлы күштен

Өзін-өзі қайта-қайта жасау